2 Koningen 9

¹ Toen riep de profeet Elisa een van de zonen der profeten, en hij zeide tot hem: Gord uw lenden, en neem deze oliekruik in uw hand, en ga heen naar Ramoth in Gilead.

¹ Now Elisha the prophet called one of the sons of the prophets and said to him, “Gird up your loins, and take this flask of oil in your hand and go to Ramoth-gilead.

³ En neem de oliekruik, en giet ze uit op zijn hoofd, en zeg: Zo zegt de HEERE: Ik heb u tot koning gezalfd over Israel. Doe daarna de deur open, en vlied, en vertoef niet.

³ Then take the flask of oil and pour it on his head and say, ‘Thus says the Lord, “I have anointed you king over Israel.”’ Then open the door and flee and do not wait.”

⁵ En toen hij inkwam, ziet, daar zaten de hoofdmannen van het heir, en hij zeide: Ik heb een woord aan u, o hoofdman! En Jehu zeide: Tot wien van ons allen? En hij zeide: Tot u, o hoofdman!

⁵ When he came, behold, the captains of the army were sitting, and he said, “I have a word for you, O captain.” And Jehu said, “For which one of us?” And he said, “For you, O captain.”

⁷ En gij zult het huis van Achab, uw heer, slaan, opdat Ik het bloed van Mijn knechten, de profeten, en het bloed van alle knechten des HEEREN, wreke van de hand van Izebel.

⁷ You shall strike the house of Ahab your master, that I may avenge the blood of My servants the prophets, and the blood of all the servants of the Lord, at the hand of Jezebel.

⁹ Want Ik zal het huis van Achab maken als het huis van Jerobeam, den zoon van Nebat, en als het huis van Baesa, den zoon van Ahia.

⁹ I will make the house of Ahab like the house of Jeroboam the son of Nebat, and like the house of Baasha the son of Ahijah.

¹¹ En als Jehu uitging tot de knechten zijns heren, zeide men tot hem: Is het al wel? Waarom is deze onzinnige tot u gekomen? En hij zeide tot hen: Gij kent den man en zijn spraak.

¹¹ Now Jehu came out to the servants of his master, and one said to him, “Is all well? Why did this mad fellow come to you?” And he said to them, “You know very well the man and his talk.”

¹³ Toen haastten zij zich, en een iegelijk nam zijn kleed, en legde het onder hem, op den hoogsten trap; en zij bliezen met de bazuin, en zeiden: Jehu is koning geworden!

¹³ Then they hurried and each man took his garment and placed it under him on the bare steps, and blew the trumpet, saying, “Jehu is king!”

¹⁵ Maar de koning Joram was wedergekeerd, opdat hij zich te Jizreel helen liet van de slagen, die hem de Syriers geslagen hadden, als hij streed tegen Hazael, den koning van Syrie.) En Jehu zeide: Zo het ulieder wil is, laat niemand van de stad uittrekken, die ontkome, om dit in Jizreel te gaan verkondigen.

¹⁵ but King Joram had returned to Jezreel to be healed of the wounds which the Arameans had inflicted on him when he fought with Hazael king of Aram. So Jehu said, “If this is your mind, then let no one escape or leave the city to go tell it in Jezreel.”

¹⁷ De wachter nu stond op den toren te Jizreel, en zag den hoop van Jehu, als hij aankwam, en zeide: Ik zie een hoop. Toen zeide Joram: Neem een ruiter, en zend dien hunlieden tegemoet, en dat hij zegge: Is het vrede?

¹⁷ Now the watchman was standing on the tower in Jezreel and he saw the company of Jehu as he came, and said, “I see a company.” And Joram said, “Take a horseman and send him to meet them and let him say, ‘Is it peace?’”

¹⁹ Toen zond hij een anderen ruiter te paard; en als deze tot hen gekomen was, zeide hij: Zo zegt de koning: Is het vrede? En Jehu zeide: Wat hebt gij met den vrede te doen? Keer om achter mij.

¹⁹ Then he sent out a second horseman, who came to them and said, “Thus says the king, ‘Is it peace?’” And Jehu answered, “What have you to do with peace? Turn behind me.”

²¹ Toen zeide Joram: Span aan. En men spande zijn wagen aan. Zo toog Joram, de koning van Israel, uit, en Ahazia, de koning van Juda, een ieder op zijn wagen; en zij togen uit Jehu tegemoet, en vonden hem op het stuk lands van Naboth, den Jizreeliet.

²¹ Then Joram said, “Get ready.” And they made his chariot ready. Joram king of Israel and Ahaziah king of Judah went out, each in his chariot, and they went out to meet Jehu and found him in the property of Naboth the Jezreelite.

²³ Toen keerde Joram zijn hand, en vlood, en zeide tot Ahazia: Het is bedrog, Ahazia!

²³ So Joram reined about and fled and said to Ahaziah, “There is treachery, O Ahaziah!”

²⁵ Toen zeide Jehu tot Bidkar, zijn hoofdman: Neem, werp hem op dat stuk lands van Naboth, den Jizreeliet; want gedenk, als ik en gij nevens elkander achter zijn vader Achab reden, dat hem de HEERE dezen last oplegde, zeggende:

²⁵ Then Jehu said to Bidkar his officer, “Take him up and cast him into the property of the field of Naboth the Jezreelite, for I remember when you and I were riding together after Ahab his father, that the Lord laid this oracle against him:

²⁷ Als Ahazia, de koning van Juda, dat zag, zo vlood hij door den weg van het huis des hofs; doch Jehu vervolgde hem achterna, en zeide: Slaat hem ook op den wagen, aan den opgang naar Gur, die bij Jibleam is; en hij vlood naar Megiddo, en stierf aldaar.

²⁷ When Ahaziah the king of Judah saw this, he fled by the way of the garden house. And Jehu pursued him and said, “Shoot him too, in the chariot.” So they shot him at the ascent of Gur, which is at Ibleam. But he fled to Megiddo and died there.

²⁹ In het elfde jaar nu van Joram, den zoon van Achab, was Ahazia koning geworden over Juda.

²⁹ Now in the eleventh year of Joram, the son of Ahab, Ahaziah became king over Judah.

³¹ Toen nu Jehu ter poorte inkwam, zeide zij: Is het wel, o Zimri, doodslager van zijn heer?

³¹ As Jehu entered the gate, she said, “Is it well, Zimri, your master’s murderer?”

³³ En hij zeide: Stoot ze van boven neder. En zij stieten haar van boven neder, zodat van haar bloed aan den wand en aan de paarden gesprengd werd; en hij vertrad haar.

³³ He said, “Throw her down.” So they threw her down, and some of her blood was sprinkled on the wall and on the horses, and he trampled her under foot.

³⁵ En zij gingen heen om haar te begraven; doch zij vonden niet van haar, dan het bekkeneel, en de voeten, en de palmen harer handen.

³⁵ They went to bury her, but they found nothing more of her than the skull and the feet and the palms of her hands.

³⁷ En het dode lichaam van Izebel zal zijn gelijk mest op het veld, in het stuk lands van Jizreel, dat men niet zal kunnen zeggen: Dit is Izebel.

³⁷ and the corpse of Jezebel will be as dung on the face of the field in the property of Jezreel, so they cannot say, “This is Jezebel.”’”