1 Als Sefatja, de zoon van Matthan, en Gedalia, de zoon van Pashur, en Juchal, de zoon van Selemja, en Pashur, de zoon van Malchia, de woorden hoorden, die Jeremia tot al het volk sprak, zeggende:
1 Now Shephatiah the son of Mattan, and Gedaliah the son of Pashhur, and Jucal the son of Shelemiah, and Pashhur the son of Malchijah heard the words that Jeremiah was speaking to all the people, saying,
2 Zo zegt de HEERE: Wie in deze stad blijft, zal door het zwaard, door den honger of door de pestilentie sterven; maar wie tot de Chaldeen uitgaat, die zal leven, want hij zal zijn ziel tot een buit hebben, en zal leven.
2 “Thus says the Lord, ‘He who stays in this city will die by the sword and by famine and by pestilence, but he who goes out to the Chaldeans will live and have his own life as booty and stay alive.’
4 Zo zeiden de vorsten tot den koning: Laat toch dezen man gedood worden; want aldus maakt hij de handen der krijgslieden, die in deze stad zijn overgebleven, en de handen des gansen volks slap, alzulke woorden tot hen sprekende; want deze man zoekt den vrede dezes volks niet, maar het kwaad.
4 Then the officials said to the king, “Now let this man be put to death, inasmuch as he is discouraging the men of war who are left in this city and all the people, by speaking such words to them; for this man is not seeking the well-being of this people but rather their harm.”
6 Toen namen zij Jeremia en wierpen hem in den kuil van Malchia, den zoon van Hammelech, die in het voorhof der bewaring was, en zij lieten Jeremia af met zelen; in den kuil nu was geen water, maar slijk; en Jeremia zonk in het slijk.
6 Then they took Jeremiah and cast him into the cistern of Malchijah the king’s son, which was in the court of the guardhouse; and they let Jeremiah down with ropes. Now in the cistern there was no water but only mud, and Jeremiah sank into the mud.
7 Als nu Ebed-melech, de Moorman, een der kamerlingen, die toen in des konings huis was, hoorde, dat zij Jeremia in den kuil gedaan hadden (de koning nu zat in de poort van Benjamin);
7 But Ebed-melech the Ethiopian, a eunuch, while he was in the king’s palace, heard that they had put Jeremiah into the cistern. Now the king was sitting in the Gate of Benjamin;
9 Mijn heer koning! deze mannen hebben kwalijk gehandeld in alles, wat zij gedaan hebben aan den profeet Jeremia, dien zij in den kuil geworpen hebben; daar hij toch in zijn plaats zou gestorven zijn vanwege den honger, dewijl geen brood meer in de stad is.
9 “My lord the king, these men have acted wickedly in all that they have done to Jeremiah the prophet whom they have cast into the cistern; and he will die right where he is because of the famine, for there is no more bread in the city.”
10 Toen gebood de koning den Moorman Ebed-melech, zeggende: Neem van hier dertig mannen onder uw hand, en haal den profeet Jeremia op uit den kuil, eer dat hij sterft.
10 Then the king commanded Ebed-melech the Ethiopian, saying, “Take thirty men from here under your authority and bring up Jeremiah the prophet from the cistern before he dies.”
11 Alzo nam Ebed-melech de mannen onder zijn hand, en ging in des konings huis tot onder de schatkamer, en nam van daar enige oude verscheurde en oude versleten lompen; en hij liet ze met zelen af tot Jeremia in den kuil.
11 So Ebed-melech took the men under his authority and went into the king’s palace to a place beneath the storeroom and took from there worn-out clothes and worn-out rags and let them down by ropes into the cistern to Jeremiah.
12 En Ebed-melech, de Moorman, zeide tot Jeremia: Leg nu deze oude verscheurde en versleten lompen onder de oksels uwer armen, van onder aan de zelen. En Jeremia deed alzo.
12 Then Ebed-melech the Ethiopian said to Jeremiah, “Now put these worn-out clothes and rags under your armpits under the ropes”; and Jeremiah did so.
14 Toen zond de koning Zedekia henen, en liet den profeet Jeremia tot zich halen, in den derden ingang, die aan des HEEREN huis was; en de koning zeide tot Jeremia: Ik zal u een ding vragen, verheel geen ding voor mij.
14 Then King Zedekiah sent and had Jeremiah the prophet brought to him at the third entrance that is in the house of the Lord; and the king said to Jeremiah, “I am going to ask you something; do not hide anything from me.”
15 En Jeremia zeide tot Zedekia: Als ik het u verklaren zal, zult gij mij niet zekerlijk doden? En als ik u raad zal geven, gij zult toch naar mij niet horen.
15 Then Jeremiah said to Zedekiah, “If I tell you, will you not certainly put me to death? Besides, if I give you advice, you will not listen to me.”
16 Toen zwoer de koning Zedekia aan Jeremia in het verborgene, zeggende: Zo waarachtig als de HEERE leeft, Die ons deze ziel gemaakt heeft: Indien ik u zal doden, of indien ik u zal overgeven in de hand dezer mannen, die uw ziel zoeken!
16 But King Zedekiah swore to Jeremiah in secret saying, “As the Lord lives, who made this life for us, surely I will not put you to death nor will I give you over to the hand of these men who are seeking your life.”
17 Jeremia dan zeide tot Zedekia: Zo zegt de HEERE, de God der heirscharen, de God Israels: Indien gij gewilliglijk tot de vorsten des koning van Babel zult uitgaan, zo zal uw ziel leven, en deze stad zal niet verbrand worden met vuur; en gij zult leven, gij en uw huis.
17 Then Jeremiah said to Zedekiah, “Thus says the Lord God of hosts, the God of Israel, ‘If you will indeed go out to the officers of the king of Babylon, then you will live, this city will not be burned with fire, and you and your household will survive.
18 Maar indien gij tot de vorsten des konings van Babel niet zult uitgaan, zo zal deze stad gegeven worden in de hand der Chaldeen, en zij zullen ze met vuur verbranden; ook zult gij van hunlieder hand niet ontkomen.
18 But if you will not go out to the officers of the king of Babylon, then this city will be given over to the hand of the Chaldeans; and they will burn it with fire, and you yourself will not escape from their hand.’”
19 En de koning Zedekia zeide tot Jeremia: Ik ben bevreesd voor de Joden, die tot de Chaldeen gevallen zijn, dat zij mij misschien in derzelver hand overgeven, en zij den spot met mij drijven.
19 Then King Zedekiah said to Jeremiah, “I dread the Jews who have gone over to the Chaldeans, for they may give me over into their hand and they will abuse me.”
20 En Jeremia zeide: Zij zullen u niet overgeven; wees toch gehoorzaam aan de stem des HEEREN, naar dewelke ik tot u spreek; zo zal het u welgaan, en uw ziel zal leven.
20 But Jeremiah said, “They will not give you over. Please obey the Lord in what I am saying to you, that it may go well with you and you may live.
22 Ziedaar, al de vrouwen, die in het huis des konings van Juda zijn overgebleven, zullen uitgevoerd worden tot de vorsten des konings van Babel; en dezelve zullen zeggen: Uw vredegenoten hebben u aangehitst, en hebben u overmocht; uw voeten zijn in den modder gezonken; zij zijn achterwaarts gekeerd!
22 ‘Then behold, all of the women who have been left in the palace of the king of Judah are going to be brought out to the officers of the king of Babylon; and those women will say,“Your close friendsHave misled and overpowered you;While your feet were sunk in the mire,They turned back.”
23 Zij zullen dan al uw vrouwen en al uw zonen tot de Chaldeen uitvoeren; ook zult gij zelf van hun hand niet ontkomen; maar gij zult door de hand des konings van Babel gegrepen worden, en gij zult deze stad met vuur verbranden.
23 They will also bring out all your wives and your sons to the Chaldeans, and you yourself will not escape from their hand, but will be seized by the hand of the king of Babylon, and this city will be burned with fire.’”
25 En als de vorsten zullen horen, dat ik met u gesproken heb, en tot u komen, en tot u zeggen: Verklaar ons nu, wat hebt gij tot den koning gesproken? verheel het niet voor ons, zo zullen wij u niet doden; en wat heeft de koning tot u gesproken?
25 But if the officials hear that I have talked with you and come to you and say to you, ‘Tell us now what you said to the king and what the king said to you; do not hide it from us and we will not put you to death,’
26 Zo zult gij tot hen zeggen: Ik wierp mijn smeking voor des konings aangezicht neder, dat hij mij niet zou weder laten brengen in Jonathans huis, om aldaar te sterven.
26 then you are to say to them, ‘I was presenting my petition before the king, not to make me return to the house of Jonathan to die there.’”
27 Als dan al de vorsten tot Jeremia kwamen, en hem vraagden, verklaarde hij hun, naar al deze woorden, die de koning geboden had; en zij lieten van hem af, omdat de zaak niet was gehoord.
27 Then all the officials came to Jeremiah and questioned him. So he reported to them in accordance with all these words which the king had commanded; and they ceased speaking with him, since the conversation had not been overheard.
Public domain
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org