1 Nang magkagayon ay sinabi ng Panginoon kay Moises, Pasukin mo si Faraon, at saysayin mo sa kaniya. Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng mga Hebreo: Payaunin mo ang aking bayan, upang ako'y mapaglingkuran nila.
1 Then the Lord said to Moses, “Go to Pharaoh and speak to him, ‘Thus says the Lord, the God of the Hebrews, “Let My people go, that they may serve Me.
3 Ay narito, ang kamay ng Panginoon ay nakapatong sa iyong hayop na nasa parang, nakapatong sa mga kabayo, nakapatong sa mga asno, nakapatong sa mga kamello, nakapatong sa mga bakahan, at nakapatong sa mga kawan; na magkakaroon ng malaking pagkakasalot.
3 behold, the hand of the Lord will come with a very severe pestilence on your livestock which are in the field, on the horses, on the donkeys, on the camels, on the herds, and on the flocks.
4 At gagawan ng katangian ng Panginoon ang hayop ng Israel at ang hayop ng Egipto: at walang mamamatay sa lahat ng ukol sa mga anak ni Israel.
4 But the Lord will make a distinction between the livestock of Israel and the livestock of Egypt, so that nothing will die of all that belongs to the sons of Israel.”’”
6 At ginawa ng Panginoon ang bagay na yaon ng kinabukasan, at ang lahat ng hayop sa Egipto ay namatay: nguni't sa hayop ng mga anak ni Israel ay walang namatay kahit isa.
6 So the Lord did this thing on the next day, and all the livestock of Egypt died; but of the livestock of the sons of Israel, not one died.
7 At si Faraon ay nagsugo, at narito, walang namatay kahit isa sa kawan ng mga Israelita. Nguni't ang puso ni Faraon ay nagmatigas, at hindi niya pinayaon ang bayan.
7 Pharaoh sent, and behold, there was not even one of the livestock of Israel dead. But the heart of Pharaoh was hardened, and he did not let the people go.
8 At sinabi ng Panginoon kay Moises at kay Aaron, Dumakot kayo ng isang dakot na abo sa hurno, at isaboy ni Moises sa himpapawid sa paningin ni Faraon.
8 Then the Lord said to Moses and Aaron, “Take for yourselves handfuls of soot from a kiln, and let Moses throw it toward the sky in the sight of Pharaoh.
10 At sila'y kumuha ng abo sa hurno, at tumayo sa harap ni Faraon, at isinaboy ni Moises sa himpapawid; at naging bukol na naknakin sa tao at sa hayop.
10 So they took soot from a kiln, and stood before Pharaoh; and Moses threw it toward the sky, and it became boils breaking out with sores on man and beast.
13 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Bumangon kang maaga sa kinaumagahan, at tumayo ka sa harap ni Faraon, at sabihin mo sa kaniya: Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng mga Hebreo: Payaunin mo ang aking bayan, upang ako'y mapaglingkuran nila.
13 Then the Lord said to Moses, “Rise up early in the morning and stand before Pharaoh and say to him, ‘Thus says the Lord, the God of the Hebrews, “Let My people go, that they may serve Me.
14 Sapagka't ngayo'y ibubugso ko na ang lahat ng aking salot sa iyong puso, at sa iyong mga lingkod, at sa iyong bayan upang iyong maalaman na walang gaya ko sa buong lupa.
14 For this time I will send all My plagues on you and your servants and your people, so that you may know that there is no one like Me in all the earth.
16 Datapuwa't totoong totoo, na dahil dito ay pinatayo kita, upang maipakilala sa iyo ang aking kapangyarihan, at upang ang aking pangalan ay mahayag sa buong lupa.
16 But, indeed, for this reason I have allowed you to remain, in order to show you My power and in order to proclaim My name through all the earth.
18 Narito, bukas, sa ganitong oras, ay magpapaulan ako ng malakas na granizo, na kailan ma'y hindi nagkaroon sa Egipto mula nang araw na itayo hanggang ngayon.
18 Behold, about this time tomorrow, I will send a very heavy hail, such as has not been seen in Egypt from the day it was founded until now.
19 Ngayon nga'y magsugo ka, ipasilong mo ang iyong mga hayop at lahat ng iyong tinatangkilik sa parang; sapagka't bawa't tao at hayop na maabutan sa parang, at hindi masisilong, ay lalakpakan ng granizo at mamamatay.
19 Now therefore send, bring your livestock and whatever you have in the field to safety. Every man and beast that is found in the field and is not brought home, when the hail comes down on them, will die.”’”
22 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Iunat mo ang iyong kamay sa dakong langit, upang magkaroon ng granizo sa buong lupain ng Egipto, na lumagpak sa tao, at sa hayop, at sa bawa't halaman sa parang sa buong lupain ng Egipto.
22 Now the Lord said to Moses, “Stretch out your hand toward the sky, that hail may fall on all the land of Egypt, on man and on beast and on every plant of the field, throughout the land of Egypt.”
23 At iniunat ni Moises ang kaniyang tungkod sa dakong langit; at ang Panginoo'y nagsugo ng kulog at granizo, at may apoy na lumagpak sa lupa; at ang Panginoo'y nagpaulan ng granizo sa lupain ng Egipto.
23 Moses stretched out his staff toward the sky, and the Lord sent thunder and hail, and fire ran down to the earth. And the Lord rained hail on the land of Egypt.
24 Sa gayo'y nagkaroon ng granizo at apoy, na nagniningning sa granizo, at napakalakas, na kailan ma'y hindi nagkaroon sa buong lupain ng Egipto mula nang maging bansa.
24 So there was hail, and fire flashing continually in the midst of the hail, very severe, such as had not been in all the land of Egypt since it became a nation.
25 At sinalot ng granizo ang buong lupain ng Egipto, ang lahat na nasa parang, maging tao at maging hayop, at sinalot ng granizo ang lahat ng halaman sa parang, at binali ang lahat ng punong kahoy sa parang.
25 The hail struck all that was in the field through all the land of Egypt, both man and beast; the hail also struck every plant of the field and shattered every tree of the field.
27 At si Faraon ay nagsugo, at ipinatawag si Moises at si Aaron, at sinabi sa kanila, Ako'y nagkasala ngayon: ang Panginoo'y matuwid; at ako at ang aking bayan ay masama.
27 Then Pharaoh sent for Moses and Aaron, and said to them, “I have sinned this time; the Lord is the righteous one, and I and my people are the wicked ones.
29 At sinabi ni Moises sa kaniya, Pagkalabas ko sa bayan, ay aking ilalahad ang aking mga kamay sa Panginoon; at ang mga kulog ay titigil, at hindi na magkakaroon pa ng anomang granizo; upang iyong maalaman na ang lupa'y sa Panginoon.
29 Moses said to him, “As soon as I go out of the city, I will spread out my hands to the Lord; the thunder will cease and there will be hail no longer, that you may know that the earth is the Lord’s.
33 At si Moises ay lumabas sa bayan na galing kay Faraon, at inilahad ang kaniyang mga kamay sa Panginoon: at ang mga kulog at ang granizo ay tumigil, at ang ulan ay di na lumagpak sa lupa.
33 So Moses went out of the city from Pharaoh, and spread out his hands to the Lord; and the thunder and the hail ceased, and rain no longer poured on the earth.
34 At nang makita ni Faraon, na ang ulan, at ang granizo, at ang mga kulog ay tumigil, ay lalong nagkasala pa, at nagmatigas ang kaniyang puso, siya at ang kaniyang mga lingkod.
34 But when Pharaoh saw that the rain and the hail and the thunder had ceased, he sinned again and hardened his heart, he and his servants.
n/a
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org