1 At nangyari, sa katapusan ng dalawang taong ganap, na si Faraon ay nanaginip: at, narito, na siya'y nakatayo sa tabi ng ilog.

1 Now it happened at the end of two full years that Pharaoh had a dream, and behold, he was standing by the Nile.

2 At, narito may nagsiahon sa ilog na pitong bakang magagandang anyo at matatabang laman; at nanginain sa talahiban.

2 And lo, from the Nile there came up seven cows, sleek and fat; and they grazed in the marsh grass.

3 At, narito, na ibang pitong baka, na nagsiahon sa ilog na nasa likuran nila, mga pangit na anyo, at payat; at nagsihinto roon sa tabi ng mga unang baka, sa tabi ng ilog.

3 Then behold, seven other cows came up after them from the Nile, ugly and gaunt, and they stood by the other cows on the bank of the Nile.

4 At ang pitong bakang magagandang anyo at matataba, ay nilamon ng mga bakang pangit ang anyo at payat. Sa gayo'y nagising si Faraon.

4 The ugly and gaunt cows ate up the seven sleek and fat cows. Then Pharaoh awoke.

5 At siya'y natulog at nanaginip na bilang ikalawa; at, narito may sumupling na pitong uhay na mabibintog at mabubuti, na may isa lamang tangkay.

5 He fell asleep and dreamed a second time; and behold, seven ears of grain came up on a single stalk, plump and good.

6 At, narito, may pitong uhay na payat at tinutuyo ng hanging silanganan, na nagsitubong kasunod ng mga yaon.

6 Then behold, seven ears, thin and scorched by the east wind, sprouted up after them.

7 At nilamon ng mga uhay na payat ang pitong uhay na mabibintog at malulusog. At nagising si Faraon, at, narito, isang panaginip.

7 The thin ears swallowed up the seven plump and full ears. Then Pharaoh awoke, and behold, it was a dream.

8 At nangyari, sa kinaumagahan, na ang kaniyang diwa ay nagulumihanan at siya'y nagsugo at kaniyang ipinatawag ang lahat ng mago sa Egipto, at ang lahat ng pantas doon: at isinaysay ni Faraon sa kanila ang kaniyang panaginip: datapuwa't walang makapagpaliwanag kay Faraon.

8 Now in the morning his spirit was troubled, so he sent and called for all the magicians of Egypt, and all its wise men. And Pharaoh told them his dreams, but there was no one who could interpret them to Pharaoh.

9 Nang magkagayo'y nagsalita ang puno ng mga katiwala kay Faraon, na sinasabi, Naaalaala ko sa araw na ito ang aking mga sala:

9 Then the chief cupbearer spoke to Pharaoh, saying, “I would make mention today of my own offenses.

10 Nguni't si Faraon laban sa kaniyang mga alila, at ibinilanggo ako sa bahay ng kapitan ng bantay, ako at ang puno ng mga magtitinapay.

10 Pharaoh was furious with his servants, and he put me in confinement in the house of the captain of the bodyguard, both me and the chief baker.

11 At nanaginip kami ng panaginip sa isang gabi, ako at siya: kami ay kapuwa nanaginip ayon sa kapaliwanagan ng panaginip ng isa't isa sa amin.

11 We had a dream on the same night, he and I; each of us dreamed according to the interpretation of his own dream.

12 At nandoong kasama namin ang isang binata, isang Hebreo, na alipin ng kapitan ng bantay; at siya naming pinagsaysayan, at kaniyang ipinaliwanag sa amin ang aming panaginip; ipinaliwanag niya ayon sa panaginip ng bawat isa sa amin.

12 Now a Hebrew youth was with us there, a servant of the captain of the bodyguard, and we related them to him, and he interpreted our dreams for us. To each one he interpreted according to his own dream.

13 At nangyari, na kung paano ang kaniyang pagkapaliwanag sa amin, ay nagkagayon; ako'y pinabalik sa aking katungkulan, at ipinabitin ang isa.

13 And just as he interpreted for us, so it happened; he restored me in my office, but he hanged him.”

14 Nang magkagayo'y nagsugo si Faraon at ipinatawag si Jose, at siya'y inilabas na madalian sa bilangguan: siya'y nagahit at nagbihis ng suot, at naparoon kay Faraon.

14 Then Pharaoh sent and called for Joseph, and they hurriedly brought him out of the dungeon; and when he had shaved himself and changed his clothes, he came to Pharaoh.

15 At sinabi ni Faraon kay Jose, Ako'y nanaginip ng isang panaginip, at walang makapagpaliwanag: at nabalitaan kita, na pagkarinig mo ng isang panaginip ay naipaliwanag mo.

15 Pharaoh said to Joseph, “I have had a dream, but no one can interpret it; and I have heard it said about you, that when you hear a dream you can interpret it.”

16 At sumagot si Jose kay Faraon, na sinasabi, Wala sa akin; Dios ang magbibigay ng sagot sa kapayapaan kay Faraon.

16 Joseph then answered Pharaoh, saying, “It is not in me; God will give Pharaoh a favorable answer.”

17 At sinalita ni Faraon kay Jose, Sa aking panaginip ay narito, nakatayo ako sa tabi ng ilog:

17 So Pharaoh spoke to Joseph, “In my dream, behold, I was standing on the bank of the Nile;

18 At, narito, may nagsiahon sa ilog na pitong bakang matatabang laman at magagandang anyo, at nanginain sa talahiban:

18 and behold, seven cows, fat and sleek came up out of the Nile, and they grazed in the marsh grass.

19 At, narito, may ibang pitong baka na nagsiahon sa likuran nila, mga payat, at napakapangit ang anyo, at payat na kailan ma'y hindi ako nakakita sa buong lupain ng Egipto ng ibang kawangis ng mga yaon sa kapangitan.

19 Lo, seven other cows came up after them, poor and very ugly and gaunt, such as I had never seen for ugliness in all the land of Egypt;

20 At kinain ng mga bakang payat at pangit, ang pitong nauunang bakang matataba:

20 and the lean and ugly cows ate up the first seven fat cows.

21 At nang kanilang makain, ay hindi man lamang maalaman na sila'y kanilang nakain; kundi ang kanilang anyo ay pangit ding gaya ng una. Sa gayo'y nagising ako.

21 Yet when they had devoured them, it could not be detected that they had devoured them, for they were just as ugly as before. Then I awoke.

22 At nakakita ako sa aking panaginip, at, narito, pitong uhay ay tumataas sa isang tangkay, mapipintog at mabubuti.

22 I saw also in my dream, and behold, seven ears, full and good, came up on a single stalk;

23 At, narito, may pitong uhay na lanta, mga pipi at tinutuyo ng hanging silanganan na nagsitaas na kasunod ng mga yaon:

23 and lo, seven ears, withered, thin, and scorched by the east wind, sprouted up after them;

24 At nilamon ng mga uhay na lanta ang pitong uhay na mabubuti: at aking isinaysay sa mga mago: datapuwa't walang makapagpahayag niyaon sa akin.

24 and the thin ears swallowed the seven good ears. Then I told it to the magicians, but there was no one who could explain it to me.”

25 At sinabi ni Jose kay Faraon, Ang panaginip ni Faraon ay iisa; ang gagawin ng Dios ay ipinahayag kay Faraon:

25 Now Joseph said to Pharaoh, “Pharaoh’s dreams are one and the same; God has told to Pharaoh what He is about to do.

26 Ang pitong bakang mabubuti ay pitong taon; at ang pitong uhay na mabubuti ay pitong taon; ang panaginip ay iisa.

26 The seven good cows are seven years; and the seven good ears are seven years; the dreams are one and the same.

27 At ang pitong bakang payat at mga pangit, na nagsiahong kasunod ng mga yaon ay pitong taon, at gayon din ang pitong uhay na tuyo, na pinapaspas ng hanging silanganan; kapuwa magiging pitong taong kagutom.

27 The seven lean and ugly cows that came up after them are seven years, and the seven thin ears scorched by the east wind will be seven years of famine.

28 Iyan ang bagay na sinalita ko kay Faraon: ang gagawin ng Dios, ipinaalam kay Faraon.

28 It is as I have spoken to Pharaoh: God has shown to Pharaoh what He is about to do.

29 Narito, dumarating ang pitong taong may malaking kasaganaan sa buong lupain ng Egipto;

29 Behold, seven years of great abundance are coming in all the land of Egypt;

30 At may dadating, pagkatapos ng mga iyan, na pitong taong kagutom; at malilimutan iyang buong kasaganaan sa lupain ng Egipto; at pupuksain ng kagutom ang lupain;

30 and after them seven years of famine will come, and all the abundance will be forgotten in the land of Egypt, and the famine will ravage the land.

31 At ang kasaganaan ay hindi malalaman sa lupain, dahil sa kagutom na sumusunod; sapagka't magiging napakahigpit.

31 So the abundance will be unknown in the land because of that subsequent famine; for it will be very severe.

32 At kaya't pinagibayo ang panaginip kay Faraon na makalawa, ay sapagka't bagay na itinatag ng Dios, at papangyayarihing madali ng Dios.

32 Now as for the repeating of the dream to Pharaoh twice, it means that the matter is determined by God, and God will quickly bring it about.

33 Ngayon nga'y humanap si Faraon ng isang taong matalino at pantas, at ilagay sa lupain ng Egipto.

33 Now let Pharaoh look for a man discerning and wise, and set him over the land of Egypt.

34 Gawing ganito ni Faraon, at maglagay ng mga tagapamahala sa lupain, na paglimahing bahagi ang lupain ng Egipto sa loob ng pitong taon ng kasaganaan.

34 Let Pharaoh take action to appoint overseers in charge of the land, and let him exact a fifth of the produce of the land of Egypt in the seven years of abundance.

35 At kanilang tipunin ang lahat ng pagkain nitong mabubuting taon na dumarating, at magkamalig ng trigo sa kapangyarihan ng kamay ni Faraon, na pinakapagkain sa mga bayan at ingatan.

35 Then let them gather all the food of these good years that are coming, and store up the grain for food in the cities under Pharaoh’s authority, and let them guard it.

36 At ang pagkain ay kamaligin na itaan sa lupain sa pitong taong kagutom na mangyayari sa lupain ng Egipto; upang huwag mapuksa ang lupain sa kagutom.

36 Let the food become as a reserve for the land for the seven years of famine which will occur in the land of Egypt, so that the land will not perish during the famine.”

37 At ang bagay ay minabuti ng mga mata ni Faraon, at ng mga mata ng kaniyang mga lingkod.

37 Now the proposal seemed good to Pharaoh and to all his servants.

38 At sinabi ni Faraon sa kaniyang mga lingkod, Makakasumpong kaya tayo ng isang gaya nito, na taong kinakasihan ng espiritu ng Dios?

38 Then Pharaoh said to his servants, “Can we find a man like this, in whom is a divine spirit?”

39 At sinabi ni Faraon kay Jose, Yamang ipinabatid sa iyo ng Dios: ang lahat ng ito, ay walang matalino o pantas na gaya mo:

39 So Pharaoh said to Joseph, “Since God has informed you of all this, there is no one so discerning and wise as you are.

40 Ikaw ay magpupuno sa aking bahay, at ayon sa iyong salita ay pamamahalaan mo ang aking buong bayan: sa luklukang hari lamang magiging mataas ako sa iyo.

40 You shall be over my house, and according to your command all my people shall do homage; only in the throne I will be greater than you.”

41 At sinabi ni Faraon kay Jose, Tingnan mo, ikaw ay inilagay ko sa buong lupain ng Egipto.

41 Pharaoh said to Joseph, “See, I have set you over all the land of Egypt.”

42 At inalis ni Faraon sa kamay niya ang kaniyang tandang singsing at inilagay sa kamay ni Jose, at siya'y sinuutan ng magandang lino at nilagyan siya ng isang kuwintas na ginto sa palibot ng kaniyang leeg;

42 Then Pharaoh took off his signet ring from his hand and put it on Joseph’s hand, and clothed him in garments of fine linen and put the gold necklace around his neck.

43 At siya'y pinasakay niya sa ikalawang karro na tinatangkilik ni Faraon at isinisigaw sa unahan niya. Lumuhod kayo: at inihalal siya na puno sa buong lupain ng Egipto.

43 He had him ride in his second chariot; and they proclaimed before him, “Bow the knee!” And he set him over all the land of Egypt.

44 At sinabi ni Faraon kay Jose, Ako'y si Faraon, at kung wala ka ay hindi magtataas ang sinomang tao ng kaniyang kamay o ng kaniyang paa sa buong lupain ng Egipto.

44 Moreover, Pharaoh said to Joseph, “Though I am Pharaoh, yet without your permission no one shall raise his hand or foot in all the land of Egypt.”

45 At pinanganlan ni Faraon si Jose na Zaphnath-paanea, at ibinigay na asawa sa kaniya si Asenath, na anak ni Potiphera, na saserdote sa On. At lumabas si Jose, sa lupain ng Egipto.

45 Then Pharaoh named Joseph Zaphenath-paneah; and he gave him Asenath, the daughter of Potiphera priest of On, as his wife. And Joseph went forth over the land of Egypt.

46 At si Jose ay may tatlong pung taon nang tumayo sa harap ni Faraon na hari sa Egipto. At si Jose ay umalis sa harap ni Faraon, at nilibot ang buong lupain ng Egipto.

46 Now Joseph was thirty years old when he stood before Pharaoh, king of Egypt. And Joseph went out from the presence of Pharaoh and went through all the land of Egypt.

47 At sa pitong taong sagana ay nagdulot ang lupa ng sagana.

47 During the seven years of plenty the land brought forth abundantly.

48 At tinipon ni Jose ang lahat na pagkain sa pitong taon na tinamo sa lupain ng Egipto: at inimbak ang nangasabing pagkain sa mga bayan; na ang pagkain sa bukid na nasa palibot ng bawa't bayan ay inimbak sa bawa't kinauukulan ding bayan.

48 So he gathered all the food of these seven years which occurred in the land of Egypt and placed the food in the cities; he placed in every city the food from its own surrounding fields.

49 At si Jose ay nagkamalig ng trigo na parang buhangin sa dagat, na napakarami hanggang sa hindi nabilang; sapagka't walang bilang.

49 Thus Joseph stored up grain in great abundance like the sand of the sea, until he stopped measuring it, for it was beyond measure.

50 At bago dumating ang taong kagutom ay ipinanganak kay Jose ang dalawang lalake, na ipinanganak sa kaniya ni Asenath na anak ni Potiphera, na saserdote sa On.

50 Now before the year of famine came, two sons were born to Joseph, whom Asenath, the daughter of Potiphera priest of On, bore to him.

51 At tinawag ni Jose ang pangalan ng panganay na Manases, sapagka't aniya'y, Ipinalimot ng Dios sa akin ang lahat ng aking kapagalan at ang buong bahay ng aking ama.

51 Joseph named the firstborn Manasseh, “For,” he said, “God has made me forget all my trouble and all my father’s household.”

52 At ang ipinangalan sa ikalawa ay Ephraim: Sapagka't ako'y pinalago ng Dios sa lupain ng aking kadalamhatian.

52 He named the second Ephraim, “For,” he said, “God has made me fruitful in the land of my affliction.”

53 At ang pitong taon ng kasaganaan na nagkaroon sa lupain ng Egipto ay natapos.

53 When the seven years of plenty which had been in the land of Egypt came to an end,

54 At ang pitong taon ng kagutom ay nagpasimulang dumating, ayon sa sinabi ni Jose: at nagkagutom sa lahat ng lupain; datapuwa't sa buong lupain ng Egipto ay may tinapay.

54 and the seven years of famine began to come, just as Joseph had said, then there was famine in all the lands, but in all the land of Egypt there was bread.

55 At nang ang buong lupain ng Egipto ay magutom, ay dumaing ng tinapay ang bayan kay Faraon: at sinabi ni Faraon sa lahat ng mga Egipcio, Pumaroon kayo kay Jose; ang kaniyang sabihin sa inyo ay inyong gawin.

55 So when all the land of Egypt was famished, the people cried out to Pharaoh for bread; and Pharaoh said to all the Egyptians, “Go to Joseph; whatever he says to you, you shall do.”

56 At ang kagutom ay nasa ibabaw ng buong lupa: at binuksan ni Jose ang lahat ng kamalig at nagbili sa mga Egipcio; at lumala ang kagutom sa lupain ng Egipto.

56 When the famine was spread over all the face of the earth, then Joseph opened all the storehouses, and sold to the Egyptians; and the famine was severe in the land of Egypt.

57 At lahat ng mga taga ibang lupain ay nagsiparoon kay Jose upang magsibili ng trigo; sapagka't lumala ang kagutom sa buong lupa.

57 The people of all the earth came to Egypt to buy grain from Joseph, because the famine was severe in all the earth.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org