4 Na aking iniutos sa iyong mga magulang, nang araw na aking inilabas sila mula sa lupain ng Egipto, mula sa hurnong bakal, na nagsasabi, inyong talimahin ang aking tinig, at inyong isagawa, ayon sa lahat na iniuutos ko sa inyo: sa gayo'y magiging bayan ko kayo, at ako'y magiging inyong Dios;
4 which I commanded your forefathers in the day that I brought them out of the land of Egypt, from the iron furnace, saying, ‘Listen to My voice, and do according to all which I command you; so you shall be My people, and I will be your God,’
5 Upang aking maitatag ang sumpa na aking isinumpa sa inyong mga magulang, upang ibigay ko sa kanila ang isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot, gaya sa araw na ito. Nang magkagayo'y sumagot ako, at sinabi ko, Siya nawa, Oh Panginoon.
5 in order to confirm the oath which I swore to your forefathers, to give them a land flowing with milk and honey, as it is this day.”’” Then I said, “Amen, O Lord.”
6 At sinabi ng Panginoon sa akin, Inyong itanyag ang lahat ng mga salitang ito sa mga bayan ng Juda, at sa mga lansangan ng Jerusalem, na inyong sabihin, Inyong dinggin ang mga salita ng tipang ito, at inyong isagawa.
6 And the Lord said to me, “Proclaim all these words in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem, saying, ‘Hear the words of this covenant and do them.
7 Sapagka't aking pinatunayang mainam sa inyong mga magulang nang araw na aking iahon sila sa lupain ng Egipto, hanggang sa araw na ito, na ako'y bumabangong maaga at pinatutunayan ko, na aking sinasabi, Inyong talimahin ang aking tinig.
7 For I solemnly warned your fathers in the day that I brought them up from the land of Egypt, even to this day, warning persistently, saying, “Listen to My voice.”
8 Gayon ma'y hindi nila tinalima o ikiniling man ang kanilang pakinig kundi lumakad bawa't isa sa pagmamatigas ng kanilang masamang puso: kaya't dinala ko sa kanila ang lahat na salita ng tipang ito, na aking iniutos sa kanila na isagawa, nguni't hindi nila isinagawa.
8 Yet they did not obey or incline their ear, but walked, each one, in the stubbornness of his evil heart; therefore I brought on them all the words of this covenant, which I commanded them to do, but they did not.’”
10 Sila'y nanganumbalik sa mga kasamaan ng kanilang mga kanunuan, na nagsitangging duminig ng aking mga salita; at sila'y nagsisunod sa ibang mga dios upang paglingkuran: sinira ng sangbahayan ni Israel at ng sangbahayan ni Juda ang aking tipan na aking ipinakipagtipan sa kanilang mga magulang.
10 They have turned back to the iniquities of their ancestors who refused to hear My words, and they have gone after other gods to serve them; the house of Israel and the house of Judah have broken My covenant which I made with their fathers.”
11 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon, Narito, ako'y magdadala ng kasamaan sa kanila, na hindi nila matatakasan; at sila'y magsisidaing sa akin, nguni't hindi ko sila didinggin.
11 Therefore thus says the Lord, “Behold I am bringing disaster on them which they will not be able to escape; though they will cry to Me, yet I will not listen to them.
12 Kung magkagayo'y magsisiyaon at magsisidaing ang mga bayan ng Juda at ang mga nananahan sa Jerusalem sa mga dios na kanilang pinaghandugan ng kamangyan: nguni't hindi sila ililigtas nila sa anoman sa panahon ng kanilang kabagabagan.
12 Then the cities of Judah and the inhabitants of Jerusalem will go and cry to the gods to whom they burn incense, but they surely will not save them in the time of their disaster.
13 Sapagka't ayon sa bilang ng iyong mga bayan ay gayon ang iyong mga dios. Oh Juda; at ayon sa bilang ng mga lansangan ng Jerusalem ay nagtayo kayo ng mga dambana sa kahiyahiyang bagay, mga dambana upang pagsunugan ng kamangyan kay Baal.
13 For your gods are as many as your cities, O Judah; and as many as the streets of Jerusalem are the altars you have set up to the shameful thing, altars to burn incense to Baal.
14 Kaya't huwag mong idalangin ang bayang ito, o palakasin man ang daing patungkol sa kanila ni dalangin man; sapagka't hindi ko didinggin sila sa panahon na sila'y magsisidaing sa akin dahil sa kanilang kabagabagan.
14 “Therefore do not pray for this people, nor lift up a cry or prayer for them; for I will not listen when they call to Me because of their disaster.
15 Anong magagawa ng aking sinta sa aking buhay, yamang siya'y gumawa ng kahalayan sa marami, at ang banal na lamang handog ay humiwalay sa iyo? pagka ikaw ay gumagawa ng kasamaan, ikaw nga'y nagagalak.
15 “What right has My beloved in My houseWhen she has done many vile deeds?Can the sacrificial flesh take away from you your disaster,So that you can rejoice?”
16 Tinawag ng Panginoon ang iyong pangalan, Sariwang puno ng olivo, maganda na may mainam na bunga: sa pamamagitan ng ingay ng malaking kagulo ay kaniyang sinilaban ng apoy, at ang mga sanga niyaon ay nangabali.
16 The Lord called your name,“A green olive tree, beautiful in fruit and form”;With the noise of a great tumultHe has kindled fire on it,And its branches are worthless.
17 Sapagka't ang Panginoon ng mga hukbo, na nagtatag sa iyo, ay nagbabadya ng kasamaan laban sa iyo, dahil sa kasamaan ng sangbahayan ni Israel, at ng sangbahayan ni Juda na kanilang ginawa sa ganang kanilang sarili sa pamumungkahi sa akin sa galit sa pamamagitan ng paghahandog ng kamangyan kay Baal.
17 The Lord of hosts, who planted you, has pronounced evil against you because of the evil of the house of Israel and of the house of Judah, which they have done to provoke Me by offering up sacrifices to Baal.
19 Nguni't ako'y gaya ng maamong kordero na pinapatnubayan sa patayan; at hindi ko naalaman na sila'y nangakakatha na ng mga katha laban sa akin, na nangagsasabi, Ating sirain ang punong kahoy sangpu ng bunga niyaon, at ating ihiwalay siya sa lupain ng buhay, upang ang kaniyang pangalan ay huwag ng maalaala.
19 But I was like a gentle lamb led to the slaughter;And I did not know that they had devised plots against me, saying,“Let us destroy the tree with its fruit,And let us cut him off from the land of the living,That his name be remembered no more.”
20 Nguni't, Oh Panginoon ng mga hukbo, na humahatol ng matuwid, na tumatarok ng puso at ng pagiisip, ipakita mo sa akin ang iyong kagantihan sa kanila; sapagka't sa iyo inihayag ko ang aking usap.
20 But, O Lord of hosts, who judges righteously,Who tries the feelings and the heart,Let me see Your vengeance on them,For to You have I committed my cause.
21 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon tungkol sa mga lalake ng Anathoth na nagsisiusig ng iyong buhay, na nangagsasabi, Ikaw ay huwag manghuhula sa pangalan ng Panginoon, upang huwag kang mamatay sa aming kamay;
21 Therefore thus says the Lord concerning the men of Anathoth, who seek your life, saying, “Do not prophesy in the name of the Lord, so that you will not die at our hand”;
22 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, Narito, aking parurusahan sila: ang mga binata ay mamamatay sa pamamagitan ng tabak; ang kanilang mga anak na lalake at babae ay mangamamatay dahil sa gutom;
22 therefore, thus says the Lord of hosts, “Behold, I am about to punish them! The young men will die by the sword, their sons and daughters will die by famine;
n/a
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org