1 At ang buong kapisanan ay naglakas ng kanilang tinig, at humiyaw; at ang bayan ay umiyak ng gabing yaon.

1 Then all the congregation lifted up their voices and cried, and the people wept that night.

2 At inupasala ng lahat ng mga anak ni Israel si Moises at si Aaron: at sinabi sa kanila ng buong kapisanan, Nangamatay na sana tayo sa lupain ng Egipto! o kaya'y nangamatay na sana tayo sa ilang na ito!

2 All the sons of Israel grumbled against Moses and Aaron; and the whole congregation said to them, “Would that we had died in the land of Egypt! Or would that we had died in this wilderness!

3 At bakit kaya tayo dinala ng Panginoon sa lupaing ito, upang tayo'y mabuwal sa tabak? Ang ating mga asawa at ang ating mga anak ay magiging mga huli: hindi ba magaling sa atin na tayo'y magbalik sa Egipto?

3 Why is the Lord bringing us into this land, to fall by the sword? Our wives and our little ones will become plunder; would it not be better for us to return to Egypt?”

4 At nag-sangusapan sila, Tayo'y maglagay ng isang kapitan at tayo'y magbalik sa Egipto.

4 So they said to one another, “Let us appoint a leader and return to Egypt.”

5 Nang magkagayon, si Moises at si Aaron ay nagpatirapa sa harap ng buong kapulungan na kapisanan ng mga anak ni Israel.

5 Then Moses and Aaron fell on their faces in the presence of all the assembly of the congregation of the sons of Israel.

6 At hinapak ni Josue na anak ni Nun, at ni Caleb na anak ni Jephone, na mga kasamang tumiktik sa lupain, ang kanilang mga suot:

6 Joshua the son of Nun and Caleb the son of Jephunneh, of those who had spied out the land, tore their clothes;

7 At sinalita nila sa buong kapisanan ng mga anak ni Israel, na sinasabi, Ang lupain na aming dinaanan upang tiktikan ay isang napakainam na lupain.

7 and they spoke to all the congregation of the sons of Israel, saying, “The land which we passed through to spy out is an exceedingly good land.

8 Kung kalulugdan tayo ng Panginoon ay dadalhin nga niya tayo sa lupaing yaon, at ibibigay niya sa atin; na yao'y lupaing binubukalan ng gatas at pulot.

8 If the Lord is pleased with us, then He will bring us into this land and give it to us—a land which flows with milk and honey.

9 Huwag lamang kayong manghimagsik laban sa Panginoon, ni matakot sa bayan ng lupaing yaon, sapagka't sila'y tinapay sa atin; ang kaniyang kalinga ay inilayo sa kanila, at ang Panginoon ay sumasaatin: huwag kayong matakot sa kanila.

9 Only do not rebel against the Lord; and do not fear the people of the land, for they will be our prey. Their protection has been removed from them, and the Lord is with us; do not fear them.”

10 Datapuwa't tinangka ng buong kapisanan na pagbatuhanan sila. At ang kaluwalhatian ng Panginoon ay lumitaw sa tabernakulo ng kapisanan sa lahat ng mga anak ni Israel.

10 But all the congregation said to stone them with stones. Then the glory of the Lord appeared in the tent of meeting to all the sons of Israel.

11 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Hanggang kailan hahamakin ako ng bayang ito? at hanggang kailan hindi sila mananampalataya sa akin, sa lahat ng mga tanda na aking ginawa sa kanila?

11 The Lord said to Moses, “How long will this people spurn Me? And how long will they not believe in Me, despite all the signs which I have performed in their midst?

12 Aking sasaktan sila ng salot, at hindi ko sila pamamanahan at gagawin kita na isang bansang malaki at matibay kay sa kanila.

12 I will smite them with pestilence and dispossess them, and I will make you into a nation greater and mightier than they.”

13 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Kung gayo'y mababalitaan ng mga taga Egipto; sapagka't isinampa mo ang bayang ito ng iyong kapangyarihan sa gitna nila;

13 But Moses said to the Lord, “Then the Egyptians will hear of it, for by Your strength You brought up this people from their midst,

14 At kanilang sasaysayin sa mga tumatahan sa lupaing ito. Kanilang nabalitaan na ikaw Panginoon, ay nasa gitna ng bayang ito; sapagka't ikaw Panginoon, ay napakita ng mukhaan, at ang iyong ulap ay nakatindig sa ibabaw ng mga yaon, at ikaw ay nangunguna sa kanila, sa isang haliging ulap sa araw, at sa isang haliging apoy sa gabi.

14 and they will tell it to the inhabitants of this land. They have heard that You, O Lord, are in the midst of this people, for You, O Lord, are seen eye to eye, while Your cloud stands over them; and You go before them in a pillar of cloud by day and in a pillar of fire by night.

15 Kung iyong papatayin nga ang bayang ito na parang isang tao, ay magsasalita nga ang mga bansang nakabalita ng iyong kabantugan na sasabihin,

15 Now if You slay this people as one man, then the nations who have heard of Your fame will say,

16 Sapagka't hindi madadala ng Panginoon ang bayang ito sa lupain, na kaniyang isinumpa sa kanila, kaya't kaniyang pinatay sila sa ilang.

16 ‘Because the Lord could not bring this people into the land which He promised them by oath, therefore He slaughtered them in the wilderness.’

17 At ngayon, idinadalangin ko sa iyo, na itulot mo na ang kapangyarihan ng Panginoon ay maging dakila, ayon sa iyong sinalita, na sinasabi,

17 But now, I pray, let the power of the Lord be great, just as You have declared,

18 Ang Panginoon ay banayad sa pagkagalit at sagana sa kaawaan, na nagpapatawad ng kasamaan at ng pagsalangsang; at sa anomang paraan ay hindi aariing walang muang ang may sala, na dinadalaw ang kasamaan ng mga ama sa mga anak sa ikatlo at sa ikaapat na salin ng lahi.

18 ‘The Lord is slow to anger and abundant in lovingkindness, forgiving iniquity and transgression; but He will by no means clear the guilty, visiting the iniquity of the fathers on the children to the third and the fourth generations.’

19 Ipatawad mo, isinasamo ko sa iyo, ang kasamaan ng bayang ito ayon sa kalakhan ng iyong kaawaan, at ayon sa iyong pagkapatawad sa bayang ito, mula sa Egipto hanggang ngayon.

19 Pardon, I pray, the iniquity of this people according to the greatness of Your lovingkindness, just as You also have forgiven this people, from Egypt even until now.”

20 At sinabi ng Panginoon, Aking pinatawad ayon sa iyong salita:

20 So the Lord said, “I have pardoned them according to your word;

21 Nguni't tunay, na kung paanong ako'y buhay at kung paanong mapupuspos ng kaluwalhatian ng Panginoon ang buong lupa:

21 but indeed, as I live, all the earth will be filled with the glory of the Lord.

22 Sapagka't ang lahat ng taong yaon na nakakita ng aking kaluwalhatian at ng aking mga tanda, na aking ginawa sa Egipto at sa ilang ay tinukso pa rin ako nitong makasangpu, at hindi dininig ang aking tinig;

22 Surely all the men who have seen My glory and My signs which I performed in Egypt and in the wilderness, yet have put Me to the test these ten times and have not listened to My voice,

23 Tunay na hindi nila makikita ang lupain na aking isinumpa sa kanilang mga magulang, ni sinoman sa kanila na humamak sa akin ay hindi makakakita:

23 shall by no means see the land which I swore to their fathers, nor shall any of those who spurned Me see it.

24 Kundi ang aking lingkod na si Caleb, sapagka't siya'y nagtaglay ng ibang diwa at siya'y sumunod na lubos sa akin, ay aking dadalhin siya sa lupain na kaniyang pinaroonan; at aariin ng kaniyang lahi.

24 But My servant Caleb, because he has had a different spirit and has followed Me fully, I will bring into the land which he entered, and his descendants shall take possession of it.

25 Ngayon nga'y ang mga Amalecita at ang mga Cananeo ay tumatahan sa libis: bukas ay magbalik kayo at kayo'y pasa ilang sa daang patungo sa Dagat na Mapula.

25 Now the Amalekites and the Canaanites live in the valleys; turn tomorrow and set out to the wilderness by the way of the Red Sea.”

26 At sinalita ng Panginoon kay Moises at kay Aaron, na sinasabi,

26 The Lord spoke to Moses and Aaron, saying,

27 Hanggang kailan titiisin ko ang masamang kapisanang ito, na naguupasala laban sa akin? Aking narinig ang mga pag-upasala ng mga anak ni Israel na kanilang inuupasala laban sa akin.

27 “How long shall I bear with this evil congregation who are grumbling against Me? I have heard the complaints of the sons of Israel, which they are making against Me.

28 Sabihin mo sa kanila, Ako'y buhay, sabi ng Panginoon, tunay na kung paano ang sinalita ninyo sa aking pakinig ay gayon ang gagawin ko sa inyo:

28 Say to them, ‘As I live,’ says the Lord, ‘just as you have spoken in My hearing, so I will surely do to you;

29 Ang inyong mga bangkay ay mangabubuwal sa ilang na ito; at yaong lahat na nangabilang sa inyo ayon sa inyong kabuoan ng bilang, mula sa dalawang pung taong gulang na patanda na nag-upasala laban sa akin,

29 your corpses will fall in this wilderness, even all your numbered men, according to your complete number from twenty years old and upward, who have grumbled against Me.

30 Ay tunay na hindi kayo papasok sa lupaing pinagtaasan ko ng aking kamay, na patatahanan ko sana sa inyo, maliban si Caleb na anak ni Jephone, at si Josue na anak ni Nun.

30 Surely you shall not come into the land in which I swore to settle you, except Caleb the son of Jephunneh and Joshua the son of Nun.

31 Nguni't ang inyong mga bata, na inyong sinabing magiging mga huli ay aking papapasukin, at kanilang makikilala ang lupain na inyong itinakuwil.

31 Your children, however, whom you said would become a prey—I will bring them in, and they will know the land which you have rejected.

32 Nguni't tungkol sa inyo, ang inyong mga bangkay ay mangabubuwal sa ilang na ito.

32 But as for you, your corpses will fall in this wilderness.

33 At ang inyong mga anak ay magiging gala sa ilang na apat na pung taon, at kanilang tataglayin ang inyong pakikiapid, hanggang sa ang inyong mga bangkay ay matunaw sa ilang.

33 Your sons shall be shepherds for forty years in the wilderness, and they will suffer for your unfaithfulness, until your corpses lie in the wilderness.

34 Ayon sa bilang ng mga araw na inyong itiniktik sa lupain, sa makatuwid baga'y apat na pung araw, sa bawa't araw ay isang taon, ay inyong tataglayin ang inyong mga kasamaan, na apat na pung taon, at inyong makikilala ang pagsira ko ng kapangakuan.

34 According to the number of days which you spied out the land, forty days, for every day you shall bear your guilt a year, even forty years, and you will know My opposition.

35 Akong Panginoon ang nagsalita, tunay na ito'y aking gagawin sa buong masamang kapisanang ito, na nagpipisan laban sa akin: sa ilang na ito matutunaw sila, at diyan sila mamamatay.

35 I, the Lord, have spoken, surely this I will do to all this evil congregation who are gathered together against Me. In this wilderness they shall be destroyed, and there they will die.’”

36 At ang mga lalake, na sinugo ni Moises upang tumiktik ng lupain, na nagsipagbalik, at nagpaupasala ng buong kapisanan laban sa kaniya sa paghahatid ng masamang balita laban sa lupain,

36 As for the men whom Moses sent to spy out the land and who returned and made all the congregation grumble against him by bringing out a bad report concerning the land,

37 Sa makatuwid baga'y ang mga taong yaon na nagsipaghatid ng masamang balita ng lupain, ay nangamatay sa salot sa harap ng Panginoon.

37 even those men who brought out the very bad report of the land died by a plague before the Lord.

38 Nguni't si Josue na anak ni Nun, at si Caleb na anak ni Jephone, ay naiwang buhay sa mga taong yaon na nagsiparoong tumiktik ng lupain.

38 But Joshua the son of Nun and Caleb the son of Jephunneh remained alive out of those men who went to spy out the land.

39 At sinaysay ni Moises ang mga salitang ito sa lahat ng mga anak ni Israel: at ang bayan ay tumaghoy na mainam.

39 When Moses spoke these words to all the sons of Israel, the people mourned greatly.

40 At sila'y bumangong maaga sa kinaumagahan, at umakyat sila sa taluktok ng bundok, na sinasabi, Narito kami, at kami ay aakyat sa dakong ipinangako ng Panginoon: sapagka't kami ay nagkasala.

40 In the morning, however, they rose up early and went up to the ridge of the hill country, saying, “Here we are; we have indeed sinned, but we will go up to the place which the Lord has promised.”

41 At sinabi ni Moises, Bakit sinasalangsang ninyo ngayon ang utos ng Panginoon, sa bagay ay hindi ninyo ikasusulong?

41 But Moses said, “Why then are you transgressing the commandment of the Lord, when it will not succeed?

42 Huwag kayong umakyat, sapagka't ang Panginoon ay wala sa gitna ninyo; upang huwag kayong masaktan sa harap ng inyong mga kaaway.

42 Do not go up, or you will be struck down before your enemies, for the Lord is not among you.

43 Sapagka't nandoon ang mga Amalecita at ang mga Cananeo sa harap ninyo, at kayo'y mangabubuwal sa tabak: sapagka't kayo'y humiwalay sa pagsunod sa Panginoon, kaya't ang Panginoon ay wala sa inyo.

43 For the Amalekites and the Canaanites will be there in front of you, and you will fall by the sword, inasmuch as you have turned back from following the Lord. And the Lord will not be with you.”

44 Nguni't sila'y nagpumilit umakyat sa taluktok ng bundok: gayon ma'y ang kaban ng tipan ng Panginoon, at si Moises ay hindi nagsilabas sa kampamento.

44 But they went up heedlessly to the ridge of the hill country; neither the ark of the covenant of the Lord nor Moses left the camp.

45 Nang magkagayon ang mga Amalecita ay bumaba at ang mga Cananeo na tumatahan sa bundok na yaon, ay sinaktan sila at nilupig silang hinabol, hanggang sa Horma.

45 Then the Amalekites and the Canaanites who lived in that hill country came down, and struck them and beat them down as far as Hormah.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org