Genesis 31

¹ Toen hoorde hij de woorden der zonen van Laban, zeggende: Jakob heeft genomen alles, wat onzes vaders was, en van hetgeen, dat onzes vaders was, heeft hij al deze heerlijkheid gemaakt.

¹ Now Jacob heard the words of Laban’s sons, saying, “Jacob has taken away all that was our father’s, and from what belonged to our father he has made all this wealth.”

³ En de HEERE zeide tot Jakob: Keer weder tot het land uwer vaderen, en tot uw maagschap, en Ik zal met u zijn.

³ Then the Lord said to Jacob, “Return to the land of your fathers and to your relatives, and I will be with you.”

⁵ En hij zeide tot haar: Ik zie het aangezicht uws vaders, dat het jegens mij niet is als gisteren en eergisteren; doch de God mijns vaders is bij mij geweest.

⁵ and said to them, “I see your father’s attitude, that it is not friendly toward me as formerly, but the God of my father has been with me.

⁷ Maar uw vader heeft bedriegelijk met mij gehandeld, en heeft mijn loon tien malen veranderd; doch God heeft hem niet toegelaten, om mij kwaad te doen.

⁷ Yet your father has cheated me and changed my wages ten times; however, God did not allow him to hurt me.

⁹ Alzo heeft God uw vader het vee ontrukt, en aan mij gegeven.

⁹ Thus God has taken away your father’s livestock and given them to me.

¹¹ En de Engel Gods zeide tot mij in de droom: Jakob! En ik zeide: Zie, hier ben ik!

¹¹ Then the angel of God said to me in the dream, ‘Jacob,’ and I said, ‘Here I am.’

¹³ Ik ben die God van Beth-El, alwaar gij het opgerichte teken gezalfd hebt, waar gij Mij een gelofte beloofd hebt; nu, maak u op, vertrek uit dit land, en keer weder in het land uwer maagschap.

¹³ I am the God of Bethel, where you anointed a pillar, where you made a vow to Me; now arise, leave this land, and return to the land of your birth.’”

¹⁵ Zijn wij niet vreemden van hem geacht? Want hij heeft ons verkocht, en hij heeft ook steeds ons geld verteerd.

¹⁵ Are we not reckoned by him as foreigners? For he has sold us, and has also entirely consumed our purchase price.

¹⁷ Toen maakte zich Jakob op, en laadde zijn zonen en zijn vrouwen op kemelen.

¹⁷ Then Jacob arose and put his children and his wives upon camels;

¹⁹ Laban nu was gegaan, om zijn schapen te scheren; zo stal Rachel de terafim, die haar vader had.

¹⁹ When Laban had gone to shear his flock, then Rachel stole the household idols that were her father’s.

²¹ En hij vlood, en al wat het zijne was, en hij maakte zich op, en voer over de rivier, en hij zette zijn aangezicht naar het gebergte Gilead.

²¹ So he fled with all that he had; and he arose and crossed the Euphrates River, and set his face toward the hill country of Gilead.

²³ Toen nam hij zijn broeders met zich, en jaagde hem achterna, een weg van zeven dagen, en hij kreeg hem op het gebergte van Gilead.

²³ then he took his kinsmen with him and pursued him a distance of seven days’ journey, and he overtook him in the hill country of Gilead.

²⁵ En Laban achterhaalde Jakob; Jakob nu had zijn tent geslagen op dat gebergte; ook sloeg Laban met zijn broederen de zijne op het gebergte van Gilead.

²⁵ Laban caught up with Jacob. Now Jacob had pitched his tent in the hill country, and Laban with his kinsmen camped in the hill country of Gilead.

²⁷ Waarom zijt gij heimelijk gevloden, en hebt u aan mij ontstolen? en hebt het mij niet aangezegd, dat ik u geleid had met vreugde, en met gezangen, met trommel en met harp?

²⁷ Why did you flee secretly and deceive me, and did not tell me so that I might have sent you away with joy and with songs, with timbrel and with lyre;

²⁹ Het ware in de macht mijner hand aan ulieden kwaad te doen; maar de God van ulieder vader heeft tot mij gisteren nacht gesproken, zeggende: Wacht u, van met Jakob te spreken, of goed, of kwaad.

²⁹ It is in my power to do you harm, but the God of your father spoke to me last night, saying, ‘Be careful not to speak either good or bad to Jacob.’

³¹ Toen antwoordde Jakob, en zeide tot Laban: Omdat ik vreesde; want ik zeide: Opdat gij niet misschien uw dochteren mij ontweldigdet!

³¹ Then Jacob replied to Laban, “Because I was afraid, for I thought that you would take your daughters from me by force.

³³ Toen ging Laban in de tent van Jakob, en in de tent van Lea, en in de tent van de beide dienstmaagden, en hij vond niets; en als hij uit de tent van Lea gegaan was, kwam hij in de tent van Rachel.

³³ So Laban went into Jacob’s tent and into Leah’s tent and into the tent of the two maids, but he did not find them. Then he went out of Leah’s tent and entered Rachel’s tent.

³⁵ En zij zeide tot haar vader: Dat de toorn niet ontsteke in mijns heren ogen, omdat ik voor uw aangezicht niet kan opstaan; want het gaat mij naar der vrouwen wijze; en hij doorzocht; maar hij vond de terafim niet.

³⁵ She said to her father, “Let not my lord be angry that I cannot rise before you, for the manner of women is upon me.” So he searched but did not find the household idols.

³⁷ Als gij al mijn huisraad betast hebt, wat hebt gij gevonden van al het huisraad uws huizes! Leg het hier voor mijn broederen en uw broederen, en laat hen richten tussen ons beiden.

³⁷ Though you have felt through all my goods, what have you found of all your household goods? Set it here before my kinsmen and your kinsmen, that they may decide between us two.

³⁹ Het verscheurde heb ik tot u niet gebracht; ik heb het geboet; gij hebt het van mijn hand geeist, het ware des daags gestolen, of des nachts gestolen.

³⁹ That which was torn of beasts I did not bring to you; I bore the loss of it myself. You required it of my hand whether stolen by day or stolen by night.

⁴¹ Ik ben nu twintig jaren in uw huis geweest; ik heb u veertien jaren gediend om uw beide dochteren, en zes jaren om uw kudde; en gij hebt mijn loon tien malen veranderd.

⁴¹ These twenty years I have been in your house; I served you fourteen years for your two daughters and six years for your flock, and you changed my wages ten times.

⁴³ Toen antwoordde Laban en zeide tot Jakob: Deze dochters zijn mijn dochters, en deze zonen zijn mijn zonen, en deze kudde is mijn kudde, ja, al wat gij ziet, dat is mijn; en wat zoude ik aan deze mijn dochteren heden doen? of aan haar zonen, die zij gebaard hebben?

⁴³ Then Laban replied to Jacob, “The daughters are my daughters, and the children are my children, and the flocks are my flocks, and all that you see is mine. But what can I do this day to these my daughters or to their children whom they have borne?

⁴⁵ Toen nam Jakob een steen, en hij verhoogde die, tot een opgericht teken.

⁴⁵ Then Jacob took a stone and set it up as a pillar.

⁴⁷ En Laban noemde hem Jegar-Sahadutha; maar Jakob noemde denzelven Gilead.

⁴⁷ Now Laban called it Jegar-sahadutha, but Jacob called it Galeed.

⁴⁹ En Mizpa; omdat hij zeide: Dat de HEERE opzicht neme tussen mij en tussen u, wanneer wij de een van den ander zullen verborgen zijn!

⁴⁹ and Mizpah, for he said, “May the Lord watch between you and me when we are absent one from the other.

⁵¹ Laban zeide voorts tot Jakob: Zie, daar is deze zelfde hoop, en zie, daar is dit opgericht teken, hetwelk ik opgeworpen heb tussen mij en tussen u;

⁵¹ Laban said to Jacob, “Behold this heap and behold the pillar which I have set between you and me.

⁵³ De God van Abraham, en de God van Nahor, de God huns vaders richte tussen ons! En Jakob zwoer bij de Vreze zijn vaders Izaks.

⁵³ The God of Abraham and the God of Nahor, the God of their father, judge between us.” So Jacob swore by the fear of his father Isaac.

⁵⁵ En Laban stond des morgens vroeg op, en kuste zijn zonen, en zijn dochteren, en zegende hen; en Laban trok heen, en keerde weder tot zijn plaats.

⁵⁵ Early in the morning Laban arose, and kissed his sons and his daughters and blessed them. Then Laban departed and returned to his place.