Psalmen 78

² Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;

² I will open my mouth in a parable;I will utter dark sayings of old,

⁴ Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.

⁴ We will not conceal them from their children,But tell to the generation to come the praises of the Lord,And His strength and His wondrous works that He has done.

⁶ Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;

⁶ That the generation to come might know, even the children yet to be born,That they may arise and tell them to their children,

⁸ En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.

⁸ And not be like their fathers,A stubborn and rebellious generation,A generation that did not prepare its heartAnd whose spirit was not faithful to God.

¹⁰ Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.

¹⁰ They did not keep the covenant of GodAnd refused to walk in His law;

¹² Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld van Zoan.

¹² He wrought wonders before their fathersIn the land of Egypt, in the field of Zoan.

¹⁴ En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.

¹⁴ Then He led them with the cloud by dayAnd all the night with a light of fire.

¹⁶ Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.

¹⁶ He brought forth streams also from the rockAnd caused waters to run down like rivers.

¹⁸ En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.

¹⁸ And in their heart they put God to the testBy asking food according to their desire.

²⁰ Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?

²⁰ “Behold, He struck the rock so that waters gushed out,And streams were overflowing;Can He give bread also?Will He provide meat for His people?”

²² Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.

²² Because they did not believe in GodAnd did not trust in His salvation.

²⁴ En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.

²⁴ He rained down manna upon them to eatAnd gave them food from heaven.

²⁶ Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;

²⁶ He caused the east wind to blow in the heavensAnd by His power He directed the south wind.

²⁸ En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.

²⁸ Then He let them fall in the midst of their camp,Round about their dwellings.

³⁰ Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,

³⁰ Before they had satisfied their desire,While their food was in their mouths,

³² Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.

³² In spite of all this they still sinnedAnd did not believe in His wonderful works.

³⁴ Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;

³⁴ When He killed them, then they sought Him,And returned and searched diligently for God;

³⁶ En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.

³⁶ But they deceived Him with their mouthAnd lied to Him with their tongue.

³⁸ Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.

³⁸ But He, being compassionate, forgave their iniquity and did not destroy them;And often He restrained His angerAnd did not arouse all His wrath.

⁴⁰ Hoe dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!

⁴⁰ How often they rebelled against Him in the wildernessAnd grieved Him in the desert!

⁴² Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;

⁴² They did not remember His power,The day when He redeemed them from the adversary,

⁴⁴ En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.

⁴⁴ And turned their rivers to blood,And their streams, they could not drink.

⁴⁶ En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.

⁴⁶ He gave also their crops to the grasshopperAnd the product of their labor to the locust.

⁴⁸ Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.

⁴⁸ He gave over their cattle also to the hailstonesAnd their herds to bolts of lightning.

⁵⁰ Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.

⁵⁰ He leveled a path for His anger;He did not spare their soul from death,But gave over their life to the plague,

⁵² En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.

⁵² But He led forth His own people like sheepAnd guided them in the wilderness like a flock;

⁵⁴ En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, dien Zijn rechterhand verkregen heeft.

⁵⁴ So He brought them to His holy land,To this hill country which His right hand had gained.

⁵⁶ Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.

⁵⁶ Yet they tempted and rebelled against the Most High GodAnd did not keep His testimonies,

⁵⁸ En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.

⁵⁸ For they provoked Him with their high placesAnd aroused His jealousy with their graven images.

⁶⁰ Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.

⁶⁰ So that He abandoned the dwelling place at Shiloh,The tent which He had pitched among men,

⁶² En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.

⁶² He also delivered His people to the sword,And was filled with wrath at His inheritance.

⁶⁴ Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.

⁶⁴ His priests fell by the sword,And His widows could not weep.

⁶⁶ En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.

⁶⁶ He drove His adversaries backward;He put on them an everlasting reproach.

⁶⁸ Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.

⁶⁸ But chose the tribe of Judah,Mount Zion which He loved.

⁷⁰ En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;

⁷⁰ He also chose David His servantAnd took him from the sheepfolds;

⁷² Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.

⁷² So he shepherded them according to the integrity of his heart,And guided them with his skillful hands.