1 Makinig kayo, mga langit, at ako'y magsasalita, At pakinggan ng lupa ang mga salita ng aking bibig.

1 “Give ear, O heavens, and let me speak;And let the earth hear the words of my mouth.

2 Ang aking aral ay papatak na parang ulan; Ang aking salita ay bababa na parang hamog; Gaya ng ambon sa malambot na damo, At gaya ng mahinang ambon sa gugulayin:

2 “Let my teaching drop as the rain,My speech distill as the dew,As the droplets on the fresh grassAnd as the showers on the herb.

3 Sapagka't aking ihahayag ang pangalan ng Panginoon: Dakilain ninyo ang ating Dios.

3 “For I proclaim the name of the Lord;Ascribe greatness to our God!

4 Siya ang Bato, ang kaniyang gawa ay sakdal; Sapagka't lahat niyang daan ay kahatulan: Isang Dios na tapat at walang kasamaan, Matuwid at banal siya.

4 “The Rock! His work is perfect,For all His ways are just;A God of faithfulness and without injustice,Righteous and upright is He.

5 Sila'y nagpakasama, sila'y hindi kaniyang mga anak, itong kanilang kapintasan; Mga tampalasan at likong lahi.

5 “They have acted corruptly toward Him,They are not His children, because of their defect;But are a perverse and crooked generation.

6 Ganyan ba ninyo ginaganti ang Panginoon, O mangmang na bayan at hindi pantas? Hindi ba siya ang iyong ama na tumangkilik sa iyo? Kaniyang nilalang ka, at itinatag ka.

6 “Do you thus repay the Lord,O foolish and unwise people?Is not He your Father who has bought you?He has made you and established you.

7 Alalahanin mo ang mga araw ng una, Isipin mo ang mga taon ng lahi't lahi: Itanong mo sa iyong ama at kaniyang ibabalita sa iyo; Sa iyong mga matanda, at kanilang sasaysayin sa iyo.

7 “Remember the days of old,Consider the years of all generations.Ask your father, and he will inform you,Your elders, and they will tell you.

8 Nang ibigay ng Kataastaasan sa mga bansa ang kanilang mana, Nang kaniyang ihiwalay ang mga anak ng tao, Kaniyang inilagay ang mga hangganan ng mga bayan Ayon sa bilang ng mga anak ni Israel.

8 “When the Most High gave the nations their inheritance,When He separated the sons of man,He set the boundaries of the peoplesAccording to the number of the sons of Israel.

9 Sapagka't ang bahagi ng Panginoon ay ang kaniyang bayan; Si Jacob ang bahaging mana niya.

9 “For the Lord’s portion is His people;Jacob is the allotment of His inheritance.

10 Kaniyang nasumpungan sa isang ilang sa lupain, At sa kapanglawan ng isang umuungal na ilang; Kaniyang kinanlungan sa palibot, kaniyang nilingap, Kaniyang iningatang parang salamin ng kaniyang mata:

10 “He found him in a desert land,And in the howling waste of a wilderness;He encircled him, He cared for him,He guarded him as the pupil of His eye.

11 Parang aguila na kumikilos ng kaniyang pugad, Na yumuyungyong sa kaniyang mga inakay, Kaniyang ibinubuka ang kaniyang mga pakpak, kaniyang kinukuha, Kaniyang dinadala sa ibabaw ng kaniyang mga pakpak:

11 “Like an eagle that stirs up its nest,That hovers over its young,He spread His wings and caught them,He carried them on His pinions.

12 Ang Panginoon na magisa ang pumatnubay sa kaniya, At walang ibang dios na kasama siya.

12 “The Lord alone guided him,And there was no foreign god with him.

13 Ipinaari sa kaniya ang matataas na dako ng lupa, At siya'y kumain ng tubo sa bukid; At kaniyang pinahitit ng pulot na mula sa bato, At ng langis na mula sa batong pinkian;

13 “He made him ride on the high places of the earth,And he ate the produce of the field;And He made him suck honey from the rock,And oil from the flinty rock,

14 Ng mantika ng baka, at gatas ng tupa, Na may taba ng mga kordero, At ng mga tupang lalake sa Basan, at mga kambing, Na may taba ng mga butil ng trigo; At sa katas ng ubas ay uminom ka ng alak.

14 Curds of cows, and milk of the flock,With fat of lambs,And rams, the breed of Bashan, and goats,With the finest of the wheat—And of the blood of grapes you drank wine.

15 Nguni't tumaba si Jeshurun, at tumutol: Ikaw ay tumataba, ikaw ay lumalapad, ikaw ay naging makinis: Nang magkagayo'y kaniyang pinabayaan ang Dios na lumalang sa kaniya, At niwalang kabuluhan ang Bato na kaniyang kaligtasan.

15 “But Jeshurun grew fat and kicked—You are grown fat, thick, and sleek—Then he forsook God who made him,And scorned the Rock of his salvation.

16 Siya'y kinilos nila sa paninibugho sa ibang mga dios, Sa pamamagitan ng mga karumaldumal, minungkahi nila siya sa kagalitan.

16 “They made Him jealous with strange gods;With abominations they provoked Him to anger.

17 Kanilang inihain sa mga demonio, na hindi Dios, Sa mga dios na hindi nila nakilala, Sa mga bagong dios, na kalilitaw pa lamang, Na hindi kinatakutan ng inyong mga magulang.

17 “They sacrificed to demons who were not God,To gods whom they have not known,New gods who came lately,Whom your fathers did not dread.

18 Sa Batong nanganak sa iyo, ay nagwalang bahala ka, At iyong kinalimutan ang Dios na lumalang sa iyo.

18 “You neglected the Rock who begot you,And forgot the God who gave you birth.

19 At nakita ng Panginoon, at kinayamutan sila, Dahil sa pamumungkahi ng kaniyang mga anak na lalake at babae.

19 “The Lord saw this, and spurned themBecause of the provocation of His sons and daughters.

20 At kaniyang sinabi, Aking ikukubli ang aking mukha sa kanila, Aking titingnan kung anong mangyayari sa kanilang wakas; Sapagka't sila'y isang napakasamang lahi, Na mga anak na walang pagtatapat.

20 “Then He said, ‘I will hide My face from them,I will see what their end shall be;For they are a perverse generation,Sons in whom is no faithfulness.

21 Kinilos nila ako sa paninibugho doon sa hindi Dios; Kanilang minungkahi ako sa galit sa kanilang mga walang kabuluhan: At akin silang kikilusin sa paninibugho sa mga hindi bayan: Aking ipamumungkahi sila sa galit, sa pamamagitan ng isang mangmang na bansa.

21 ‘They have made Me jealous with what is not God;They have provoked Me to anger with their idols.So I will make them jealous with those who are not a people;I will provoke them to anger with a foolish nation,

22 Sapagka't may apoy na nagalab sa aking galit, At nagniningas hanggang sa Sheol, At lalamunin ang lupa sangpu ng tubo nito, At paniningasan ng apoy ang mga tungtungan ng mga bundok.

22 For a fire is kindled in My anger,And burns to the lowest part of Sheol,And consumes the earth with its yield,And sets on fire the foundations of the mountains.

23 Aking dadaganan sila ng mga kasamaan; Aking gugugulin ang aking busog sa kanila:

23 ‘I will heap misfortunes on them;I will use My arrows on them.

24 Sila'y mangapupugnaw sa gutom, at lalamunin ng maningas na init, At ng mapait na pagkalipol; At ang mga ngipin ng mga hayop ay susunugin ko sa kanila, Sangpu ng kamandag ng nangagsisiusad sa alabok.

24 ‘They will be wasted by famine, and consumed by plagueAnd bitter destruction;And the teeth of beasts I will send upon them,With the venom of crawling things of the dust.

25 Sa labas ay pipighatiin ng tabak. At sa mga silid ay kakilabutan; Malilipol kapuwa ang binata at dalaga, Ang sanggol sangpu ng lalaking may uban.

25 ‘Outside the sword will bereave,And inside terror—Both young man and virgin,The nursling with the man of gray hair.

26 Aking sinabi, Aking pangangalatin sila sa malayo, Aking papaglilikatin sa mga tao ang alaala sa kanila;

26 ‘I would have said, “I will cut them to pieces,I will remove the memory of them from men,”

27 Kundi aking kinatatakutan ang mungkahi ng kaaway; Baka ang kanilang mga kalaban ay humatol ng mali, Baka kanilang sabihin, Ang aming kamay ay tanghal, At hindi ginawa ng Panginoon ang lahat ng ito.

27 Had I not feared the provocation by the enemy,That their adversaries would misjudge,That they would say, “Our hand is triumphant,And the Lord has not done all this.”’

28 Sapagka't sila'y bansang salat sa payo, At walang kaalaman sa kanila.

28 “For they are a nation lacking in counsel,And there is no understanding in them.

29 Oh kung sila'y mga pantas, na kanilang tinalastas ito, Kung nababatid nila ang kanilang wakas!

29 “Would that they were wise, that they understood this,That they would discern their future!

30 Kung paanong hahabulin ng isa ang isang libo, At ang dalawa'y magpapatakas sa sangpung libo, Malibang ipagbili sila ng kanilang Bato, At ibigay sila ng Panginoon?

30 “How could one chase a thousand,And two put ten thousand to flight,Unless their Rock had sold them,And the Lord had given them up?

31 Sapagka't ang kanilang bato ay hindi gaya ng ating Bato, Kahit ang ating mga kaaway man ang maging mga hukom.

31 “Indeed their rock is not like our Rock,Even our enemies themselves judge this.

32 Sapagka't ang kanilang puno ng ubas ay mga puno ng ubas sa Sodoma, At sa mga parang ng Gomorra: Ang kanilang ubas ay ubas ng apdo, Ang kanilang mga buwig ay mapait:

32 “For their vine is from the vine of Sodom,And from the fields of Gomorrah;Their grapes are grapes of poison,Their clusters, bitter.

33 Ang kanilang alak ay kamandag ng mga dragon, At mabagsik na kamandag ng mga ahas.

33 “Their wine is the venom of serpents,And the deadly poison of cobras.

34 Di ba ito'y natatago sa akin, Na natatatakan sa aking mga kayamanan?

34 ‘Is it not laid up in store with Me,Sealed up in My treasuries?

35 Ang panghihiganti ay akin, at gayon din ang gantingpala, Sa panahon na madudulas ang kanilang mga paa: Sapagka't ang araw ng kanilang pagdadalita ay nalalapit, At ang mga bagay na darating sa kanila ay mangagmamadali.

35 ‘Vengeance is Mine, and retribution,In due time their foot will slip;For the day of their calamity is near,And the impending things are hastening upon them.’

36 Sapagka't hahatulan ng Panginoon ang kaniyang bayan, At magsisisi dahil sa kaniyang mga lingkod; Pagka kaniyang nakitang ang kanilang kapangyarihan ay nawala, At wala ng natitira na natatakpan o naiwan.

36 “For the Lord will vindicate His people,And will have compassion on His servants,When He sees that their strength is gone,And there is none remaining, bond or free.

37 At kaniyang sasabihin, Saan nandoon ang kanilang mga dios, Ang bato na siya nilang pinanganlungan;

37 “And He will say, ‘Where are their gods,The rock in which they sought refuge?

38 Yaong mga kumakain ng taba ng kanilang mga hain, At umiinom ng alak ng kanilang inuming handog? Bumangon sila at tumulong sa inyo, At sila'y maging pagkupkop sa inyo.

38 ‘Who ate the fat of their sacrifices,And drank the wine of their drink offering?Let them rise up and help you,Let them be your hiding place!

39 Tingnan ninyo ngayon, na ako, sa makatuwid baga'y ako nga, At walang dios sa akin: Ako'y pumapatay, at ako'y bumubuhay; Ako'y ang sumusugat, at ako'y ang nagpapagaling: At walang makaliligtas sa aking kamay.

39 ‘See now that I, I am He,And there is no god besides Me;It is I who put to death and give life.I have wounded and it is I who heal,And there is no one who can deliver from My hand.

40 Sapagka't aking itinataas ang aking kamay sa langit, At aking sinasabi, Buhay ako magpakailan man,

40 ‘Indeed, I lift up My hand to heaven,And say, as I live forever,

41 Kung aking ihahasa ang aking makintab na tabak, At ang aking kamay ay hahawak ng kahatulan; Aking ibibigay ang aking panghihiganti sa aking mga kaaway, At aking gagantihan yaong nangapopoot sa akin.

41 If I sharpen My flashing sword,And My hand takes hold on justice,I will render vengeance on My adversaries,And I will repay those who hate Me.

42 At aking lalanguin ng dugo ang aking tunod, At ang aking tabak ay sasakmal ng laman; Sa dugo ng patay at ng mga bihag, Mula sa ulo ng mga pangulo ng kaaway.

42 ‘I will make My arrows drunk with blood,And My sword will devour flesh,With the blood of the slain and the captives,From the long-haired leaders of the enemy.’

43 Mangagalak kayo, O mga bansa, na kasama ng kaniyang bayan; Sapagka't ipanghihiganti ang dugo ng kaniyang mga lingkod, At manghihiganti sa kaniyang mga kaalit, At patatawarin ang kaniyang lupain, ang kaniyang bayan.

43 “Rejoice, O nations, with His people;For He will avenge the blood of His servants,And will render vengeance on His adversaries,And will atone for His land and His people.”

44 At si Moises ay naparoon at sinalita ang lahat ng mga salita ng awit na ito sa pakinig ng bayan, siya, at si Josue na anak ni Nun.

44 Then Moses came and spoke all the words of this song in the hearing of the people, he, with Joshua the son of Nun.

45 At tinapos ni Moises na salitain ang lahat ng mga salitang ito sa buong Israel:

45 When Moses had finished speaking all these words to all Israel,

46 At kaniyang sinabi sa kanila, Ilagak ninyo ang inyong puso sa lahat ng mga salita na aking pinatototohanan sa inyo sa araw na ito, na inyong iuutos sa inyong mga anak upang isagawa ang lahat ng mga salita ng kautusang ito.

46 he said to them, “Take to your heart all the words with which I am warning you today, which you shall command your sons to observe carefully, even all the words of this law.

47 Sapagka't ito'y hindi hamak na bagay sa inyo; sapagka't inyong kabuhayan, at sa bagay na ito ay inyong palalaunin ang inyong ipinagtatawid ng Jordan upang ariin.

47 For it is not an idle word for you; indeed it is your life. And by this word you will prolong your days in the land, which you are about to cross the Jordan to possess.”

48 At sinalita ng Panginoon kay Moises nang araw ding yaon, na sinasabi,

48 The Lord spoke to Moses that very same day, saying,

49 Sumampa ka sa bundok na ito ng Abarim, sa bundok ng Nebo na nasa lupain ng Moab, na nasa tapat ng Jerico; at masdan mo ang lupain ng Canaan, na aking ibinibigay sa mga anak ni Israel, na pinakaari:

49 “Go up to this mountain of the Abarim, Mount Nebo, which is in the land of Moab opposite Jericho, and look at the land of Canaan, which I am giving to the sons of Israel for a possession.

50 At mamatay ka sa bundok na iyong sinasampa, at malakip ka sa iyong bayan, gaya ni Aaron na iyong kapatid na namatay sa bundok ng Hor, at nalakip sa kaniyang bayan:

50 Then die on the mountain where you ascend, and be gathered to your people, as Aaron your brother died on Mount Hor and was gathered to his people,

51 Sapagka't kayo'y sumalansang laban sa akin sa gitna ng mga anak ni Israel sa tubig ng Meriba ng Cades, sa ilang ng Zin; sapagka't hindi ninyo ako inaring banal sa gitna ng mga anak ni Israel.

51 because you broke faith with Me in the midst of the sons of Israel at the waters of Meribah-kadesh, in the wilderness of Zin, because you did not treat Me as holy in the midst of the sons of Israel.

52 Sapagka't iyong matatanaw ang lupain sa harap mo; nguni't doo'y hindi ka makapapasok, sa lupain na aking ibinibigay sa mga anak ni Israel.

52 For you shall see the land at a distance, but you shall not go there, into the land which I am giving the sons of Israel.”

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org