1 Paawitin ninyo ako sa aking pinakamamahal, ng awit ng aking minamahal tungkol sa kaniyang ubasan. Ang aking pinakamamahal ay may ubasan sa isang mainam na burol:

1 Let me sing now for my well-belovedA song of my beloved concerning His vineyard.My well-beloved had a vineyard on a fertile hill.

2 At kaniyang binangbangan ang palibot at inalis ang mga bato, at tinamnan ng piling puno ng ubas, at nagtayo ng isang moog sa gitna niyaon, at tinabasan din naman ng isang pisaan ng ubas: at kaniyang hinintay na magbunga ng ubas, at nagbunga ng ubas gubat.

2 He dug it all around, removed its stones,And planted it with the choicest vine.And He built a tower in the middle of itAnd also hewed out a wine vat in it;Then He expected it to produce good grapes,But it produced only worthless ones.

3 At ngayon, Oh mga nananahan sa Jerusalem at mga tao sa Juda, hatulan ninyo, isinasamo ko sa inyo, ako at ang aking ubasan.

3 “And now, O inhabitants of Jerusalem and men of Judah,Judge between Me and My vineyard.

4 Ano pa ang magagawa ko sa aking ubasan na hindi ko nagawa? ano't nang aking hinihintay na magbubunga ng mga ubas, nagbunga ng ubas gubat?

4 “What more was there to do for My vineyard that I have not done in it?Why, when I expected it to produce good grapes did it produce worthless ones?

5 At ngayo'y aking sasaysayin sa inyo ang gagawin ko sa aking ubasan: aking aalisin ang bakod na siit niyaon, at sasalantain; aking ibabagsak ang bakod niyaon at mayayapakan:

5 “So now let Me tell you what I am going to do to My vineyard:I will remove its hedge and it will be consumed;I will break down its wall and it will become trampled ground.

6 At aking pababayaang sira; hindi kakapunin o bubukirin man; kundi magsisitubo ay mga dawag at mga tinik: akin ding iuutos sa mga alapaap, na huwag nilang ulanan.

6 “I will lay it waste;It will not be pruned or hoed,But briars and thorns will come up.I will also charge the clouds to rain no rain on it.”

7 Sapagka't ang ubasan ng Panginoon ng mga hukbo ay ang sangbahayan ng Israel, at ang mga tao sa Juda ay ang kaniyang maligayang pananim: at siya'y naghihintay ng kahatulan, nguni't narito, kapighatian; ng katuwiran, nguni't narito, daing.

7 For the vineyard of the Lord of hosts is the house of IsraelAnd the men of Judah His delightful plant.Thus He looked for justice, but behold, bloodshed;For righteousness, but behold, a cry of distress.

8 Sa aba nila, na nangaguugpong ng bahay sa bahay, na nangaglalagay ng bukid sa bukid hanggang sa mawalan ng pagitan, at kayo'y magsisitahang magisa sa gitna ng lupain!

8 Woe to those who add house to house and join field to field,Until there is no more room,So that you have to live alone in the midst of the land!

9 Sa aking mga pakinig ay sinasabi ng Panginoon ng mga hukbo, Sa katotohana'y maraming bahay ang magigiba, malalaki at magaganda, na walang mananahan.

9 In my ears the Lord of hosts has sworn, “Surely, many houses shall become desolate,Even great and fine ones, without occupants.

10 Sapagka't sangpung acre ng ubasan ay mangagbubunga ng isang bath, at isang homer na binhi ay magbubunga ng isang epa.

10 “For ten acres of vineyard will yield only one bath of wine,And a homer of seed will yield but an ephah of grain.”

11 Sa aba nila na nagsisibangong maaga sa umaga, upang sila'y makasunod sa nakalalasing na inumin; na nagtatagal hanggang sa kalaliman ng gabi, hanggang sa magalab ang alak sa kanila!

11 Woe to those who rise early in the morning that they may pursue strong drink,Who stay up late in the evening that wine may inflame them!

12 At ang alpa at ang viola, ang pandareta at ang plauta, at ang alak, ay nangasa kanilang mga kapistahan: nguni't hindi nila pinakundanganan ang gawa ng Panginoon, o ginunita man nila ang gawa ng kaniyang mga kamay.

12 Their banquets are accompanied by lyre and harp, by tambourine and flute, and by wine;But they do not pay attention to the deeds of the Lord,Nor do they consider the work of His hands.

13 Kaya't ang aking bayan ay nasok sa pagkabihag, sa kasalatan sa kaalaman: at ang kanilang mararangal na tao ay nangagugutom, at ang kanilang karamihan ay nangahahandusay sa uhaw.

13 Therefore My people go into exile for their lack of knowledge;And their honorable men are famished,And their multitude is parched with thirst.

14 Kaya't pinalaki ng Sheol ang kaniyang nasa, at ibinuka ang kaniyang bibig ng walang sukat: at ang kanilang kaluwalhatian, at ang kanilang karamihan, at ang kanilang kahambugan, at ang nagagalak sa gitna nila ay bumaba roon.

14 Therefore Sheol has enlarged its throat and opened its mouth without measure;And Jerusalem’s splendor, her multitude, her din of revelry and the jubilant within her, descend into it.

15 At ang taong hamak ay pinayuyukod, at ang makapangyarihang tao ay pinapagpapakumbaba, at ang mga mata ng nagmamataas ay pinapagpapakumbaba:

15 So the common man will be humbled and the man of importance abased,The eyes of the proud also will be abased.

16 Nguni't ang Panginoon ng mga hukbo ay nabunyi sa kahatulan, at ang Dios na Banal ay inaring banal sa katuwiran.

16 But the Lord of hosts will be exalted in judgment,And the holy God will show Himself holy in righteousness.

17 Kung magkagayo'y sasabsab ang mga kordero na gaya sa kanilang sabsaban, at ang mga sirang dako ng matataba ay kakanin ng mga palaboy.

17 Then the lambs will graze as in their pasture,And strangers will eat in the waste places of the wealthy.

18 Sa aba nila na nagsisihila ng kasamaan sa pamamagitan ng mga panali ng walang kabuluhan, at ng kasalanan na tila panali ng kariton:

18 Woe to those who drag iniquity with the cords of falsehood,And sin as if with cart ropes;

19 Na nagsasabi, Magmaliksi siya, madaliin niya ang kaniyang gawa upang aming makita: at lumapit at dumating nawa ang payo ng Banal ng Israel upang aming maalaman!

19 Who say, “Let Him make speed, let Him hasten His work, that we may see it;And let the purpose of the Holy One of Israel draw nearAnd come to pass, that we may know it!”

20 Sa aba nila na nagsisitawag ng mabuti ay masama, at ng masama ay mabuti; na inaaring dilim ang liwanag, at liwanag ang dilim; na inaaring mapait ang matamis, at matamis ang mapait!

20 Woe to those who call evil good, and good evil;Who substitute darkness for light and light for darkness;Who substitute bitter for sweet and sweet for bitter!

21 Sa aba nila na pantas sa kanilang sariling mga mata, at mabait sa kanilang sariling paningin!

21 Woe to those who are wise in their own eyesAnd clever in their own sight!

22 Sa aba nila na malakas uminom ng alak, at mga taong malakas sa paghahalo ng matapang na inumin:

22 Woe to those who are heroes in drinking wineAnd valiant men in mixing strong drink,

23 Na nagsisiaring ganap sa masama dahil sa suhol, at inaalis ang katuwiran sa matuwid!

23 Who justify the wicked for a bribe,And take away the rights of the ones who are in the right!

24 Kaya't kung paanong ang liyab ng apoy ay pumupugnaw ng pinagputulan ng trigo, at kung paanong ang tuyong damo ay nasusupok sa alab, gayon magiging gaya ng kabulukan ang kanilang ugat, at ang kanilang bulaklak ay iilanglang na gaya ng alabok: sapagka't kanilang itinakuwil ang kautusan ng Panginoon ng mga hukbo, at hinamak ang salita ng Banal ng Israel.

24 Therefore, as a tongue of fire consumes stubbleAnd dry grass collapses into the flame,So their root will become like rot and their blossom blow away as dust;For they have rejected the law of the Lord of hostsAnd despised the word of the Holy One of Israel.

25 Kaya't nagalab ang galit ng Panginoon laban sa kaniyang bayan, at iniunat niya ang kaniyang kamay laban sa kanila, at sinaktan sila, at ang mga burol ay nanginig, at ang kanilang mga bangkay ay naging dumi sa gitna ng mga lansangan. Sa lahat ng ito ay hindi napawi ang kaniyang galit, kundi laging nakaunat ang kaniyang kamay.

25 On this account the anger of the Lord has burned against His people,And He has stretched out His hand against them and struck them down.And the mountains quaked, and their corpses lay like refuse in the middle of the streets.For all this His anger is not spent,But His hand is still stretched out.

26 At siya'y magtataas ng watawat sa mga bansa mula sa malayo, at susutsutan sila mula sa wakas ng lupa: at, narito, sila'y darating na lubhang nagmamadali:

26 He will also lift up a standard to the distant nation,And will whistle for it from the ends of the earth;And behold, it will come with speed swiftly.

27 Walang mapapagod o matitisod man sa kanila; walang iidlip o matutulog man; ni hindi man kakalagin ang pamigkis ng kanilang mga balakang, o mapapatid man ang mga panali ng kanilang mga panyapak:

27 No one in it is weary or stumbles,None slumbers or sleeps;Nor is the belt at its waist undone,Nor its sandal strap broken.

28 Na ang kanilang mga pana ay hasa, at lahat nilang busog ay nangakaakma; ang mga kuko ng kanilang mga kabayo ay maibibilang na parang pingkiang bato, at ang kanilang mga gulong ay parang ipoipo:

28 Its arrows are sharp and all its bows are bent;The hoofs of its horses seem like flint and its chariot wheels like a whirlwind.

29 Ang kanilang angal ay magiging gaya ng sa leon, sila'y magsisiangal na gaya ng mga batang leon: oo, sila'y magsisiangal, at magsisipangal ng huli, at tatangayin, at walang magliligtas.

29 Its roaring is like a lioness, and it roars like young lions;It growls as it seizes the preyAnd carries it off with no one to deliver it.

30 At ang mga yao'y magsisiangal laban sa kanila sa araw na yaon na gaya ng hugong ng dagat: at kung tingnan ang lupain, narito, kadiliman at kahirapan, at ang liwanag ay magdidilim sa mga ulap niyaon.

30 And it will growl over it in that day like the roaring of the sea.If one looks to the land, behold, there is darkness and distress;Even the light is darkened by its clouds.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org