1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

1 Then Job answered,

2 Ako'y nakarinig ng maraming ganyang bagay: maralitang mga mangaaliw kayong lahat.

2 “I have heard many such things;Sorry comforters are you all.

3 Magkakawakas ba ang mga walang kabuluhang salita? O anong naguudyok sa iyo, na ikaw ay sumagot?

3 “Is there no limit to windy words?Or what plagues you that you answer?

4 Ako nama'y makapangungusap na gaya ng inyong ginagawa; kung ang inyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa, ako'y makapagdudugtongdugtong ng salita laban sa inyo, at maigagalaw ang aking ulo sa inyo.

4 “I too could speak like you,If I were in your place.I could compose words against youAnd shake my head at you.

5 Nguni't aking palalakasin kayo ng aking bibig, at ang pagaliw ng aking mga labi ay magpapalikat ng inyong hirap,

5 “I could strengthen you with my mouth,And the solace of my lips could lessen your pain.

6 Bagaman ako'y nagsasalita, ang aking hirap ay hindi naglilikat: at bagaman ako'y tumatahimik, anong ikinalalayo sa akin?

6 “If I speak, my pain is not lessened,And if I hold back, what has left me?

7 Nguni't ngayo'y niyamot niya ako: nilansag mo ang aking buong pulutong.

7 “But now He has exhausted me;You have laid waste all my company.

8 At ako'y pinagdalamhati mo, na siyang saksi laban sa akin; at ang aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin, nagpapatotoo sa aking mukha.

8 “You have shriveled me up,It has become a witness;And my leanness rises up against me,It testifies to my face.

9 Niluray niya ako sa kaniyang kapootan, at inusig ako; pinagngangalitan niya ako ng kaniyang mga ngipin: pinangdidilatan ako ng mga mata ng aking kaaway.

9 “His anger has torn me and hunted me down,He has gnashed at me with His teeth;My adversary glares at me.

10 Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig: kanilang sinampal ako sa mukha na kahiyahiya: sila'y nagpipisan laban sa akin.

10 “They have gaped at me with their mouth,They have slapped me on the cheek with contempt;They have massed themselves against me.

11 Ibinibigay ako ng Dios sa di banal, at inihahagis niya ako sa mga kamay ng masama.

11 “God hands me over to ruffiansAnd tosses me into the hands of the wicked.

12 Ako'y nasa kaginhawahan at kaniyang niligalig akong mainam; Oo, sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagwaraywaray niya ako: inilagay naman niya akong pinakatanda niya.

12 “I was at ease, but He shattered me,And He has grasped me by the neck and shaken me to pieces;He has also set me up as His target.

13 Kinubkob ako sa palibot ng kaniyang mga mamamana, kaniyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpapatawad; kaniyang ibinubuhos ang aking apdo sa lupa.

13 “His arrows surround me.Without mercy He splits my kidneys open;He pours out my gall on the ground.

14 Kaniyang binubugbog ako ng bugbog at bugbog; siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.

14 “He breaks through me with breach after breach;He runs at me like a warrior.

15 Ako'y nanahi ng kayong magaspang sa aking katawan, at aking inilugmok ang aking kapalaluan sa alabok.

15 “I have sewed sackcloth over my skinAnd thrust my horn in the dust.

16 Ang aking mukha ay namamaga sa pagiyak, at nasa aking mga pilik-mata ang anino ng kamatayan;

16 “My face is flushed from weeping,And deep darkness is on my eyelids,

17 Bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking dalangin ay malinis,

17 Although there is no violence in my hands,And my prayer is pure.

18 Oh lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo, at huwag magkaroon ng pahingahang dako ang aking daing.

18 “O earth, do not cover my blood,And let there be no resting place for my cry.

19 Kahit na ngayon, narito, ang aking saksi ay nasa langit, at siyang nananagot sa akin ay nasa kaitaasan.

19 “Even now, behold, my witness is in heaven,And my advocate is on high.

20 Ginagalit ako ng aking mga kaibigan: nguni't ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Dios;

20 “My friends are my scoffers;My eye weeps to God.

21 Upang kaniyang alalayan ang katuwiran ng tao sa Dios; at ang anak ng tao sa kaniyang kapuwa.

21 “O that a man might plead with GodAs a man with his neighbor!

22 Sapagka't pagsapit ng ilang taon, ako'y papanaw sa daan na hindi ko pagbabalikan.

22 “For when a few years are past,I shall go the way of no return.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org