1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,

1 Then Job answered,

2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.

2 “Oh that my grief were actually weighedAnd laid in the balances together with my calamity!

3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.

3 “For then it would be heavier than the sand of the seas;Therefore my words have been rash.

4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.

4 “For the arrows of the Almighty are within me,Their poison my spirit drinks;The terrors of God are arrayed against me.

5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?

5 “Does the wild donkey bray over his grass,Or does the ox low over his fodder?

6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?

6 “Can something tasteless be eaten without salt,Or is there any taste in the white of an egg?

7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.

7 “My soul refuses to touch them;They are like loathsome food to me.

8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!

8 “Oh that my request might come to pass,And that God would grant my longing!

9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!

9 “Would that God were willing to crush me,That He would loose His hand and cut me off!

10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.

10 “But it is still my consolation,And I rejoice in unsparing pain,That I have not denied the words of the Holy One.

11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?

11 “What is my strength, that I should wait?And what is my end, that I should endure?

12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?

12 “Is my strength the strength of stones,Or is my flesh bronze?

13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?

13 “Is it that my help is not within me,And that deliverance is driven from me?

14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.

14 “For the despairing man there should be kindness from his friend;So that he does not forsake the fear of the Almighty.

15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;

15 “My brothers have acted deceitfully like a wadi,Like the torrents of wadis which vanish,

16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:

16 Which are turbid because of iceAnd into which the snow melts.

17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.

17 “When they become waterless, they are silent,When it is hot, they vanish from their place.

18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.

18 “The paths of their course wind along,They go up into nothing and perish.

19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.

19 “The caravans of Tema looked,The travelers of Sheba hoped for them.

20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.

20 “They were disappointed for they had trusted,They came there and were confounded.

21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.

21 “Indeed, you have now become such,You see a terror and are afraid.

22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?

22 “Have I said, ‘Give me something,’Or, ‘Offer a bribe for me from your wealth,’

23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?

23 Or, ‘Deliver me from the hand of the adversary,’Or, ‘Redeem me from the hand of the tyrants’?

24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.

24 “Teach me, and I will be silent;And show me how I have erred.

25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?

25 “How painful are honest words!But what does your argument prove?

26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.

26 “Do you intend to reprove my words,When the words of one in despair belong to the wind?

27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.

27 “You would even cast lots for the orphansAnd barter over your friend.

28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.

28 “Now please look at me,And see if I lie to your face.

29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.

29 “Desist now, let there be no injustice;Even desist, my righteousness is yet in it.

30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?

30 “Is there injustice on my tongue?Cannot my palate discern calamities?

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org