1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

1 Then the Lord spoke to Moses, saying,

2 Iyong salitain kay Aaron, at sa kaniyang mga anak, at sa lahat ng mga anak ni Israel, at sabihin mo sa kanila, Ito ang iniutos ng Panginoon, na sinasabi,

2 “Speak to Aaron and to his sons and to all the sons of Israel and say to them, ‘This is what the Lord has commanded, saying,

3 Sinomang tao sa sangbahayan ni Israel, na pumatay ng baka, o kordero, o kambing sa loob ng kampamento, o pumatay sa labas ng kampamento,

3 “Any man from the house of Israel who slaughters an ox or a lamb or a goat in the camp, or who slaughters it outside the camp,

4 At hindi dinala sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, upang ihandog na pinaka alay sa Panginoon, sa harap ng tabernakulo ng Panginoon: ay dugo ang ipararatang sa taong yaon; siya'y nagbubo ng dugo; at ang taong yaon: ay ihihiwalay sa kaniyang bayan:

4 and has not brought it to the doorway of the tent of meeting to present it as an offering to the Lord before the tabernacle of the Lord, bloodguiltiness is to be reckoned to that man. He has shed blood and that man shall be cut off from among his people.

5 Upang ang mga anak ni Israel ay magdala ng kanilang mga hain, na inihahain sa kalawakan ng parang, sa makatuwid baga'y upang kanilang dalhin sa Panginoon, sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, sa saserdote, at ihain sa Panginoon na mga pinakahandog tungkol sa kapayapaan.

5 The reason is so that the sons of Israel may bring their sacrifices which they were sacrificing in the open field, that they may bring them in to the Lord, at the doorway of the tent of meeting to the priest, and sacrifice them as sacrifices of peace offerings to the Lord.

6 At iwiwisik ng saserdote ang dugo sa ibabaw ng dambana ng Panginoon, sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, at susunugin ang taba na pinakamasarap na amoy sa Panginoon.

6 The priest shall sprinkle the blood on the altar of the Lord at the doorway of the tent of meeting, and offer up the fat in smoke as a soothing aroma to the Lord.

7 At huwag na nilang ihahain ang kanilang mga hain sa mga kambing na lalake na kanilang pinanaligan. Magiging palatuntunan nga magpakailan man sa kanila sa buong panahon ng kanilang lahi.

7 They shall no longer sacrifice their sacrifices to the goat demons with which they play the harlot. This shall be a permanent statute to them throughout their generations.”’

8 At sasabihin mo sa kanila, Sinomang tao sa sangbahayan ni Israel, o sa mga taga ibang bayan na nakikipamayan sa kanila, na naghandog ng handog na susunugin o hain,

8 “Then you shall say to them, ‘Any man from the house of Israel, or from the aliens who sojourn among them, who offers a burnt offering or sacrifice,

9 At hindi dinala sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan, upang ihain sa Panginoon: ay ihihiwalay nga ang taong yaon sa kaniyang bayan.

9 and does not bring it to the doorway of the tent of meeting to offer it to the Lord, that man also shall be cut off from his people.

10 At sinomang tao sa sangbahayan ni Israel o sa mga taga ibang bayan na nakikipamayan sa kanila, na kumain ng anomang dugo, ay aking itititig ang aking mukha laban sa taong yaon na kumain ng dugo, at ihihiwalay ko sa kaniyang bayan.

10 ‘And any man from the house of Israel, or from the aliens who sojourn among them, who eats any blood, I will set My face against that person who eats blood and will cut him off from among his people.

11 Sapagka't ang buhay ng laman ay nasa dugo; at aking ibinigay sa inyo sa ibabaw ng dambana upang itubos sa inyong mga kaluluwa: sapagka't ang dugo'y siyang tumutubos dahil sa buhay.

11 For the life of the flesh is in the blood, and I have given it to you on the altar to make atonement for your souls; for it is the blood by reason of the life that makes atonement.’

12 Kaya't aking sinabi sa mga anak ni Israel, Sinoman sa inyo ay huwag kakain ng dugo, ni ang taga ibang bayan na nakikipamayan sa inyo ay huwag kakain ng dugo.

12 Therefore I said to the sons of Israel, ‘No person among you may eat blood, nor may any alien who sojourns among you eat blood.’

13 At sinomang tao sa mga anak ni Israel, o sa mga taga ibang bayan na nakikipamayan sa kanila na manghuli ng hayop o ng ibon na makakain; ay ibubuhos niya ang dugo niyaon at tatabunan ng lupa.

13 So when any man from the sons of Israel, or from the aliens who sojourn among them, in hunting catches a beast or a bird which may be eaten, he shall pour out its blood and cover it with earth.

14 Sapagka't tungkol sa buhay ng lahat ng laman, ang dugo nga niyan ay gaya rin ng buhay niyan. Kaya't sinabi ko sa mga anak ni Israel, Huwag kayong kakain ng dugo ng anomang laman: sapagka't ang buhay ng buong laman ay ang kaniyang dugo: sinomang kumain niyan ay ihihiwalay.

14 “For as for the life of all flesh, its blood is identified with its life. Therefore I said to the sons of Israel, ‘You are not to eat the blood of any flesh, for the life of all flesh is its blood; whoever eats it shall be cut off.’

15 At yaong lahat na kumain ng namamatay sa sarili o nilapa ng mga ganid, maging sa mga tubo sa lupain o sa mga taga ibang bayan, ay maglalaba ng kaniyang mga damit, at maliligo sa tubig, at magiging karumaldumal hanggang sa hapon: kung magkagayon ay magiging malinis.

15 When any person eats an animal which dies or is torn by beasts, whether he is a native or an alien, he shall wash his clothes and bathe in water, and remain unclean until evening; then he will become clean.

16 Datapuwa't kung di niya labhan, ni paliguan ang kaniyang laman, ay tataglayin nga niya ang kaniyang kasamaan.

16 But if he does not wash them or bathe his body, then he shall bear his guilt.”

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org