1 At nakisama sa kanila ang mga Fariseo, at ilan sa mga eskriba, na nagsipanggaling sa Jerusalem,

1 The Pharisees and some of the scribes gathered around Him when they had come from Jerusalem,

2 At kanilang nangakita ang ilan sa kaniyang mga alagad na nagsisikain ng kanilang tinapay ng mga kamay na marurumi, sa makatuwid baga'y mga kamay na hindi hinugasan.

2 and had seen that some of His disciples were eating their bread with impure hands, that is, unwashed.

3 (Sapagka't ang mga Fariseo, at ang lahat ng mga Judio, ay hindi nagsisikain, kundi muna mangaghugas na maingat ng mga kamay, na pinanghahawakan ang mga sali't-saling sabi ng matatanda;

3 (For the Pharisees and all the Jews do not eat unless they carefully wash their hands, thus observing the traditions of the elders;

4 At kung nagsisipanggaling sila sa pamilihan, kung hindi muna mangaghugas, ay hindi sila nagsisikain; at may iba pang maraming bagay na kanilang minana, upang ganapin; gaya ng mga paghuhugas ng mga inuman, at ng mga saro, at ng mga inumang tanso.)

4 and when they come from the market place, they do not eat unless they cleanse themselves; and there are many other things which they have received in order to observe, such as the washing of cups and pitchers and copper pots.)

5 At siya'y tinanong ng mga Fariseo at ng mga eskriba, Bakit ang iyong mga alagad ay hindi nagsisilakad ng ayon sa sali't-saling sabi ng matatanda, kundi nagsisikain sila ng kanilang tinapay ng mga kamay na karumaldumal?

5 The Pharisees and the scribes *asked Him, “Why do Your disciples not walk according to the tradition of the elders, but eat their bread with impure hands?”

6 At sinabi niya sa kanila, Mabuti ang pagkahula ni Isaias tungkol sa inyong mga mapagpaimbabaw, ayon sa nasusulat, Ang bayang ito'y iginagalang ako ng kaniyang mga labi, Datapuwa't ang kanilang puso ay malayo sa akin.

6 And He said to them, “Rightly did Isaiah prophesy of you hypocrites, as it is written:This people honors Me with their lips,But their heart is far away from Me.

7 Datapuwa't walang kabuluhan ang pagsamba nila sa akin, Na nagtuturo ng kanilang pinakaaral ng mga utos ng mga tao.

7 But in vain do they worship Me,Teaching as doctrines the precepts of men.’

8 Nilisan ninyo ang utos ng Dios, at inyong pinanghahawakan ang sali't-saling sabi ng mga tao.

8 Neglecting the commandment of God, you hold to the tradition of men.”

9 At sinabi niya sa kanila, Totoong itinatakuwil ninyo ang utos ng Dios, upang mangaganap ninyo ang inyong mga sali't-saling sabi.

9 He was also saying to them, “You are experts at setting aside the commandment of God in order to keep your tradition.

10 Sapagka't sinabi ni Moises, Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina; at, Ang manungayaw sa ama o sa ina, ay mamatay siyang walang pagsala:

10 For Moses said, ‘Honor your father and your mother’; and, ‘He who speaks evil of father or mother, is to be put to death’;

11 Datapuwa't sinasabi ninyo, Kung sabihin ng isang tao sa kaniyang ama o sa kaniyang ina, Yaong mangyayaring pakinabangan mo sa akin ay Corban, sa makatuwid baga'y, hain sa Dios;

11 but you say, ‘If a man says to his father or his mother, whatever I have that would help you is Corban (that is to say, given to God),’

12 Hindi na ninyo siya pinabayaang gumawa ng anoman na ukol sa kaniyang ama o sa kaniyang ina;

12 you no longer permit him to do anything for his father or his mother;

13 Na niwawalang kabuluhan ang salita ng Dios ng inyong sali't-saling sabi, na inyong itinuro: at nagsisigawa kayo ng iba pang maraming bagay na kawangis nito.

13 thus invalidating the word of God by your tradition which you have handed down; and you do many things such as that.”

14 At muling pinalapit niya sa kaniya ang karamihan, at sinabi sa kanila, Pakinggan ninyong lahat ako, at inyong unawain:

14 After He called the crowd to Him again, He began saying to them, “Listen to Me, all of you, and understand:

15 Walang anomang nasa labas ng katawan ng tao, na pagpasok sa kaniya ay makakahawa sa kaniya; datapuwa't ang mga bagay na nagsisilabas sa tao yaon ang nangakakahawa sa tao.

15 there is nothing outside the man which can defile him if it goes into him; but the things which proceed out of the man are what defile the man.

16 Kung ang sinoman ay may pakinig na ipakikinig ay makinig.

16 [If anyone has ears to hear, let him hear.”]

17 At nang pumasok siya sa bahay na mula sa karamihan, ay itinanong sa kaniya ng kaniyang mga alagad ang talinghaga.

17 When he had left the crowd and entered the house, His disciples questioned Him about the parable.

18 At sinabi niya sa kanila, Kayo baga naman ay wala ring pagiisip? Hindi pa baga ninyo nalalaman, na anomang nasa labas na pumapasok sa tao, ay hindi nakakahawa sa kaniya;

18 And He *said to them, “Are you so lacking in understanding also? Do you not understand that whatever goes into the man from outside cannot defile him,

19 Sapagka't hindi pumapasok sa kaniyang puso, kundi sa kaniyang tiyan, at lumalabas sa dakong daanan ng dumi? Sa salitang ito'y nililinis niya ang lahat ng pagkain.

19 because it does not go into his heart, but into his stomach, and is eliminated?” (Thus He declared all foods clean.)

20 At sinabi niya, Ang lumalabas sa tao, yaon ang nakakahawa sa tao.

20 And He was saying, “That which proceeds out of the man, that is what defiles the man.

21 Sapagka't mula sa loob, mula sa puso ng mga tao, lumalabas ang masasamang pagiisip, ang mga pakikiapid, ang mga pagnanakaw, ang mga pagpatay sa kapuwa-tao, ang mga pangangalunya,

21 For from within, out of the heart of men, proceed the evil thoughts, fornications, thefts, murders, adulteries,

22 Ang mga kasakiman, ang mga kasamaan, ang pagdaraya, ang kalibugan, ang matang masama, ang kapusungan, ang kapalaluan, ang kamangmangan:

22 deeds of coveting and wickedness, as well as deceit, sensuality, envy, slander, pride and foolishness.

23 Ang lahat ng masasamang bagay na ito ay sa loob nagsisipanggaling, at nangakakahawa sa tao.

23 All these evil things proceed from within and defile the man.”

24 At nagtindig siya doon, at napasa mga hangganan ng Tiro at ng Sidon. At pumasok siya sa isang bahay, at ibig niya na sinomang tao'y huwag sanang makaalam; at hindi siya nakapagtago.

24 Jesus got up and went away from there to the region of Tyre. And when He had entered a house, He wanted no one to know of it; yet He could not escape notice.

25 Nguni't ang isang babae na ang kaniyang munting anak na babae ay may isang karumaldumal na espiritu, pagdaka'y nang mabalitaan siya, ay lumapit at nagpatirapa sa kaniyang paanan.

25 But after hearing of Him, a woman whose little daughter had an unclean spirit immediately came and fell at His feet.

26 Ang babae nga ay isang Griega, isang Sirofenisa, ayon sa lahi. At ipinamamanhik niya sa kaniya na palabasin sa kaniyang anak ang demonio.

26 Now the woman was a Gentile, of the Syrophoenician race. And she kept asking Him to cast the demon out of her daughter.

27 At sinabi niya sa kaniya, Pabayaan mo munang mangabusog ang mga anak: sapagka't hindi marapat na kunin ang tinapay ng mga anak at itapon sa mga aso.

27 And He was saying to her, “Let the children be satisfied first, for it is not good to take the children’s bread and throw it to the dogs.”

28 Datapuwa't siya'y sumagot at sinabi sa kaniya, Oo, Panginoon; kahit ang mga aso sa ilalim ng dulang ay nagsisikain ng mga mumo ng mga anak.

28 But she answered and *said to Him, “Yes, Lord, but even the dogs under the table feed on the children’s crumbs.”

29 At sinabi niya sa kaniya, Dahil sa sabing ito humayo ka; nakaalis na ang demonio sa iyong anak.

29 And He said to her, “Because of this answer go; the demon has gone out of your daughter.”

30 At umuwi siya sa kaniyang bahay, at naratnan ang anak na nakahiga sa higaan, at nakaalis na ang demonio.

30 And going back to her home, she found the child lying on the bed, the demon having left.

31 At siya'y muling umalis sa mga hangganan ng Tiro, at napasa Sidon hanggang sa dagat ng Galilea, na kaniyang tinahak ang mga hangganan ng Decapolis.

31 Again He went out from the region of Tyre, and came through Sidon to the Sea of Galilee, within the region of Decapolis.

32 At dinala nila sa kaniya ang isang bingi at utal; at ipinamanhik nila sa kaniya na kaniyang ipatong ang kaniyang kamay sa kaniya.

32 They *brought to Him one who was deaf and spoke with difficulty, and they *implored Him to lay His hand on him.

33 At siya'y inihiwalay niya ng bukod sa karamihan, at isinuot ang kaniyang mga daliri sa mga tainga niya, at siya'y lumura, at hinipo ang kaniyang dila;

33 Jesus took him aside from the crowd, by himself, and put His fingers into his ears, and after spitting, He touched his tongue with the saliva;

34 At pagkatingala sa langit, ay siya'y nagbuntong-hininga, at sinabi sa kaniya, Ephatha, sa makatuwid baga'y, Mabuksan.

34 and looking up to heaven with a deep sigh, He *said to him, “Ephphatha!” that is, “Be opened!”

35 At nangabuksan ang kaniyang mga pakinig, at nakalag ang tali ng kaniyang dila, at siya'y nakapagsalitang malinaw.

35 And his ears were opened, and the impediment of his tongue was removed, and he began speaking plainly.

36 At ipinagbilin niya sa kanila na kanino mang tao ay huwag nilang sabihin: nguni't kung kailan lalong ipinagbabawal niya sa kanila, ay lalo namang kanilang ibinabantog.

36 And He gave them orders not to tell anyone; but the more He ordered them, the more widely they continued to proclaim it.

37 At sila'y nangagtataka ng di kawasa, na nangagsasabi, Mabuti ang pagkagawa niya sa lahat ng mga bagay; kaniyang binibigyang pakinig pati ng mga bingi, at pinapagsasalita ang mga pipi.

37 They were utterly astonished, saying, “He has done all things well; He makes even the deaf to hear and the mute to speak.”

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org