1 Sapagka't ang kaharian ng langit ay tulad sa isang tao na puno ng sangbahayan, na lumabas pagkaumagang-umaga, upang umupa ng manggagawa sa kaniyang ubasan.

1 “For the kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard.

2 At nang makipagkasundo na siya sa mga manggagawa sa isang denario sa bawa't araw, ay isinugo niya sila sa kaniyang ubasan.

2 When he had agreed with the laborers for a denarius for the day, he sent them into his vineyard.

3 At siya'y lumabas nang malapit na ang ikatlong oras, at nakita ang mga iba sa pamilihan na nangakatayong walang ginagawa;

3 And he went out about the third hour and saw others standing idle in the market place;

4 At sinabi niya sa kanila, Magsiparoon din naman kayo sa ubasan, at bibigyan ko kayo ng nasa katuwiran. At nagsiyaon ng kanilang lakad sa ubasan.

4 and to those he said, ‘You also go into the vineyard, and whatever is right I will give you.’ And so they went.

5 Lumabas siyang muli nang malapit na ang mga oras na ikaanim at ikasiyam, at gayon din ang ginawa.

5 Again he went out about the sixth and the ninth hour, and did the same thing.

6 At lumabas siya nang malapit na ang ikalabingisang oras at nakasumpong siya ng mga iba na nangakatayo; at sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangakatayo rito sa buong maghapon na walang ginagawa?

6 And about the eleventh hour he went out and found others standing around; and he *said to them, ‘Why have you been standing here idle all day long?’

7 At sinabi nila sa kaniya, Sapagka't sinoma'y walang umupa sa amin. Sinabi niya sa kanila, Magsiparito din naman kayo sa ubasan.

7 They *said to him, ‘Because no one hired us.’ He *said to them, ‘You go into the vineyard too.’

8 At nang dumating ang hapon, sinabi ng panginoon ng ubasan sa kaniyang katiwala, Tawagin mo ang mga manggagawa, at bayaran mo sila ng kaupahan sa kanila, na mula sa mga huli hanggang sa mga una.

8 “When evening came, the owner of the vineyard *said to his foreman, ‘Call the laborers and pay them their wages, beginning with the last group to the first.’

9 At paglapit ng mga inupahan nang malapit na ang ikalabingisang oras ay tumanggap bawa't tao ng isang denario.

9 When those hired about the eleventh hour came, each one received a denarius.

10 At nang magsilapit ang mga nauna, ang isip nila'y magsisitanggap sila ng higit; at sila'y nagsitanggap din bawa't tao ng isang denario.

10 When those hired first came, they thought that they would receive more; but each of them also received a denarius.

11 At nang kanilang tanggapin ay nangagbulongbulong laban sa puno ng sangbahayan,

11 When they received it, they grumbled at the landowner,

12 Na nangagsasabi, Isa lamang oras ang ginugol nitong mga huli, sila'y ipinantay mo sa amin, na aming binata ang hirap sa maghapon at ang init na nakasusunog.

12 saying, ‘These last men have worked only one hour, and you have made them equal to us who have borne the burden and the scorching heat of the day.’

13 Datapuwa't siya'y sumagot at sinabi sa isa sa kanila, Kaibigan, hindi kita iniiring: hindi baga nakipagkayari ka sa akin sa isang denario?

13 But he answered and said to one of them, ‘Friend, I am doing you no wrong; did you not agree with me for a denarius?

14 Kunin mo ang ganang iyo, at humayo ka sa iyong lakad; ibig kong bigyan itong huli, nang gaya rin sa iyo.

14 Take what is yours and go, but I wish to give to this last man the same as to you.

15 Hindi baga matuwid sa aking gawin ang ibig ko sa aking pag-aari? o masama ang mata mo, sapagka't ako'y mabuti?

15 Is it not lawful for me to do what I wish with what is my own? Or is your eye envious because I am generous?’

16 Kaya't ang mga una'y mangahuhuli, at ang mga huli ay mangauuna.

16 So the last shall be first, and the first last.”

17 Samantalang umaahon si Jesus, ay bukod niyang isinama ang labingdalawang alagad, at sa daa'y sinabi niya sa kanila,

17 As Jesus was about to go up to Jerusalem, He took the twelve disciples aside by themselves, and on the way He said to them,

18 Narito, nagsisiahon tayo sa Jerusalem; at ibibigay ang Anak ng tao sa mga pangulong saserdote at sa mga eskriba; at kanilang hahatulang siya'y patayin,

18 “Behold, we are going up to Jerusalem; and the Son of Man will be delivered to the chief priests and scribes, and they will condemn Him to death,

19 At ibibigay siya sa mga Gentil upang siya'y kanilang alimurahin, at hampasin, at ipako sa krus: at sa ikatlong araw siya'y ibabangon.

19 and will hand Him over to the Gentiles to mock and scourge and crucify Him, and on the third day He will be raised up.”

20 Nang magkagayo'y lumapit sa kaniya ang ina ng mga anak na lalake ni Zebedeo, na kasama ang kaniyang mga anak na lalake na siya'y sinamba, at may hinihinging isang bagay sa kaniya.

20 Then the mother of the sons of Zebedee came to Jesus with her sons, bowing down and making a request of Him.

21 At sinabi niya sa kaniya, Ano ang ibig mo? Sinabi niya sa kaniya, Ipagutos mo na itong aking dalawang anak ay magsiupo, ang isa sa iyong kanan, at ang isa sa iyong kaliwa, sa iyong kaharian.

21 And He said to her, “What do you wish?” She *said to Him, “Command that in Your kingdom these two sons of mine may sit one on Your right and one on Your left.”

22 Nguni't sumagot si Jesus at sinabi, Hindi ninyo nalalaman ang inyong hinihingi. Mangyayari bagang inuman ninyo ang sarong malapit nang aking iinuman? Sa kaniya'y sinabi nila, Mangyayari.

22 But Jesus answered, “You do not know what you are asking. Are you able to drink the cup that I am about to drink?” They *said to Him, “We are able.”

23 Sinabi niya sa kanila, Katotohanang iinuman ninyo ang aking saro: datapuwa't ang maupo sa aking kanan, at sa aking kaliwa, ay hindi sa akin ang pagbibigay; datapuwa't yaon ay para sa kanila na mga pinaghandaan ng aking Ama.

23 He *said to them, “My cup you shall drink; but to sit on My right and on My left, this is not Mine to give, but it is for those for whom it has been prepared by My Father.”

24 At nang marinig ito ng sangpu, ay nangagalit laban sa dalawang magkapatid.

24 And hearing this, the ten became indignant with the two brothers.

25 Datapuwa't sila'y pinalapit ni Jesus sa kaniya, at sinabi, Nalaman ninyo na ang mga pinuno ng mga Gentil ay nangapapapanginoon sa kanila, at ang kanilang mga dakila ay nagsisigamit ng kapamahalaan sa kanila.

25 But Jesus called them to Himself and said, “You know that the rulers of the Gentiles lord it over them, and their great men exercise authority over them.

26 Sa inyo'y hindi magkakagayon: kundi ang sinomang magibig na dumakila sa inyo ay magiging lingkod ninyo;

26 It is not this way among you, but whoever wishes to become great among you shall be your servant,

27 At sinomang magibig na maging una sa inyo ay magiging alipin ninyo:

27 and whoever wishes to be first among you shall be your slave;

28 Gayon din naman ang Anak ng tao ay hindi naparito upang paglingkuran, kundi upang maglingkod, at ibigay ang kaniyang buhay na pangtubos sa marami.

28 just as the Son of Man did not come to be served, but to serve, and to give His life a ransom for many.”

29 At nang sila'y magsialis sa Jerico, ay sumunod sa kaniya ang lubhang maraming tao.

29 As they were leaving Jericho, a large crowd followed Him.

30 At narito, ang dalawang lalaking bulag na nangakaupo sa tabi ng daan, pagkarinig nilang nagdaraan si Jesus, ay nangagsisigaw, na nagsisipagsabi, Panginoon, mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.

30 And two blind men sitting by the road, hearing that Jesus was passing by, cried out, “Lord, have mercy on us, Son of David!”

31 At pinagwikaan sila ng karamihan, upang sila'y magsitahimik: datapuwa't sila'y lalong nangagsisigaw, na nagsisipagsabi, Panginoon, mahabag ka sa amin, ikaw na Anak ni David.

31 The crowd sternly told them to be quiet, but they cried out all the more, “Lord, Son of David, have mercy on us!”

32 At tumigil si Jesus, at sila'y tinawag, at sinabi, Ano ang ibig ninyong gawin ko sa inyo?

32 And Jesus stopped and called them, and said, “What do you want Me to do for you?”

33 Sinabi nila sa kaniya, Panginoon, na mangadilat ang mga mata namin.

33 They *said to Him, “Lord, we want our eyes to be opened.”

34 At si Jesus, sa pagkahabag, ay hinipo ang kanilang mga mata, at pagdaka'y nagsitanggap sila ng kanilang paningin; at nagsisunod sa kaniya.

34 Moved with compassion, Jesus touched their eyes; and immediately they regained their sight and followed Him.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org