1 At sinalita ng Panginoon kay Moises sa ilang ng Sinai, sa unang buwan ng ikalawang taon pagkatapos na sila'y makaalis sa lupain ng Egipto, na sinasabi,

1 Thus the Lord spoke to Moses in the wilderness of Sinai, in the first month of the second year after they had come out of the land of Egypt, saying,

2 Bukod sa rito ay ipagdiwang ng mga anak ni Israel ang paskua sa kaniyang kaukulang panahon.

2 “Now, let the sons of Israel observe the Passover at its appointed time.

3 Sa ikalabing apat na araw ng buwang ito, sa paglubog ng araw ay inyong ipagdidiwang sa kaniyang kaukulang panahon: ayon sa lahat na palatuntunan niyaon, at ayon sa lahat ng ayos niyaon, ay inyong ipagdidiwang.

3 On the fourteenth day of this month, at twilight, you shall observe it at its appointed time; you shall observe it according to all its statutes and according to all its ordinances.”

4 At si Moises ay nagsalita sa mga anak ni Israel upang ipagdiwang ang paskua.

4 So Moses told the sons of Israel to observe the Passover.

5 At kanilang ipinagdiwang ang paskua nang unang buwan, sa ikalabing apat na araw ng buwan, sa paglubog ng araw, sa ilang ng Sinai: ayon sa lahat na iniutos ng Panginoon kay Moises, ay gayon ginawa ng mga anak ni Israel.

5 They observed the Passover in the first month, on the fourteenth day of the month, at twilight, in the wilderness of Sinai; according to all that the Lord had commanded Moses, so the sons of Israel did.

6 At may mga lalake na mga marurumi dahil sa bangkay ng isang tao, na anopa't hindi nila naipagdiwang ang paskua nang araw na yaon; at nagsiharap sila kay Moises at kay Aaron nang araw na yaon:

6 But there were some men who were unclean because of the dead person, so that they could not observe Passover on that day; so they came before Moses and Aaron on that day.

7 At ang mga lalaking yaon ay nagsipagsabi sa kanila, Kami ay mga marumi dahil sa bangkay ng isang tao: bakit kami ay masasansala na anopa't kami ay huwag maghandog ng alay sa Panginoon sa kaniyang kaukulang panahon na kasama ng mga anak ni Israel?

7 Those men said to him, “Though we are unclean because of the dead person, why are we restrained from presenting the offering of the Lord at its appointed time among the sons of Israel?”

8 At sinabi ni Moises sa kanila, Maghintay kayo; upang aking marinig ang ipaguutos ng Panginoon tungkol sa inyo.

8 Moses therefore said to them, “Wait, and I will listen to what the Lord will command concerning you.”

9 At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi,

9 Then the Lord spoke to Moses, saying,

10 Salitain mo sa mga anak ni Israel, na iyong sabihin, Kung ang sinomang tao sa inyo o sa inyong sali't saling lahi ay maging marumi dahil sa isang bangkay, o masumpungan sa isang malayong paglalakbay, ay kaniyang ipagdidiwang din ang paskua sa Panginoon:

10 “Speak to the sons of Israel, saying, ‘If any one of you or of your generations becomes unclean because of a dead person, or is on a distant journey, he may, however, observe the Passover to the Lord.

11 Sa ikalawang buwan nang ikalabing apat na araw sa paglubog ng araw, ay kanilang ipagdidiwang; kanilang kakanin na may mga tinapay na walang lebadura at mga gulay na mapait:

11 In the second month on the fourteenth day at twilight, they shall observe it; they shall eat it with unleavened bread and bitter herbs.

12 Wala silang ititira niyaon hanggang sa kinaumagahan, ni sisira ng buto niyaon: ayon sa buong palatuntunan ng paskua ay kanilang ipagdidiwang.

12 They shall leave none of it until morning, nor break a bone of it; according to all the statute of the Passover they shall observe it.

13 Datapuwa't ang lalaking malinis, at wala sa paglalakbay, at hindi magdiwang ng paskua, ay ihihiwalay ang taong yaon, sa kaniyang bayan; sapagka't siya'y hindi naghandog ng alay sa Panginoon sa kaukulang panahon, ang taong yaon ay magtataglay ng kaniyang kasalanan.

13 But the man who is clean and is not on a journey, and yet neglects to observe the Passover, that person shall then be cut off from his people, for he did not present the offering of the Lord at its appointed time. That man will bear his sin.

14 At kung ang isang taga ibang bayan ay makikipamayan sa inyo, at ipagdidiwang ang paskua sa Panginoon; ayon sa palatuntunan ng paskua, at ayon sa ayos, ay gayon gagawin niya; kayo'y magkakaroon ng isang palatuntunan, maging sa taga ibang lupa, at maging sa ipinanganak sa lupain.

14 If an alien sojourns among you and observes the Passover to the Lord, according to the statute of the Passover and according to its ordinance, so he shall do; you shall have one statute, both for the alien and for the native of the land.’”

15 At nang araw na ang tabernakulo ay itayo, ay tinakpan ng ulap ang tabernakulo, sa makatuwid baga'y ang tabernakulo ng patotoo: at sa paglubog ng araw ay nasa ibabaw ng tabernakulo na parang anyong apoy hanggang sa kinaumagahan.

15 Now on the day that the tabernacle was erected the cloud covered the tabernacle, the tent of the testimony, and in the evening it was like the appearance of fire over the tabernacle, until morning.

16 Gayon namalagi: ang ulap ang tumakip doon, at ang anyong apoy sa gabi.

16 So it was continuously; the cloud would cover it by day, and the appearance of fire by night.

17 At kailan pa man ang ulap ay napaitaas mula sa ibabaw ng Tolda ay naglakbay nga pagkatapos ang mga anak ni Israel: at sa dakong tigilan ng ulap ay doon humantong ang mga anak ni Israel.

17 Whenever the cloud was lifted from over the tent, afterward the sons of Israel would then set out; and in the place where the cloud settled down, there the sons of Israel would camp.

18 Sa utos ng Panginoon ay nagsisipaglakbay ang mga anak ni Israel, at sa utos ng Panginoon ay humantong sila: kung gaano kalaon ang itigil ng ulap sa ibabaw ng tabernakulo, ay siya nilang ipina-nanatili sa kampamento.

18 At the command of the Lord the sons of Israel would set out, and at the command of the Lord they would camp; as long as the cloud settled over the tabernacle, they remained camped.

19 At pagka ang ulap ay tumigil sa ibabaw ng tabernakulo na maluwat, ay iningatan ng mga anak ni Israel ang bilin ng Panginoon at hindi naglalakbay.

19 Even when the cloud lingered over the tabernacle for many days, the sons of Israel would keep the Lord’s charge and not set out.

20 At kung minsan ay nananatiling ilang araw sa ibabaw ng tabernakulo ang ulap; ayon nga sa utos ng Panginoon ay tumitira sila sa mga tolda at ayon sa utos ng Panginoon ay naglakbay sila.

20 If sometimes the cloud remained a few days over the tabernacle, according to the command of the Lord they remained camped. Then according to the command of the Lord they set out.

21 At kung minsan ang ulap ay nananatili mula sa hapon hanggang sa kinaumagahan; at pagka ang ulap ay napaitaas sa kinaumagahan, ay naglakbay sila: maging araw maging gabi, na ang ulap ay paitaas, ay naglakbay sila.

21 If sometimes the cloud remained from evening until morning, when the cloud was lifted in the morning, they would move out; or if it remained in the daytime and at night, whenever the cloud was lifted, they would set out.

22 Maging dalawang araw o isang buwan, o isang taon na nakatigil ang ulap sa ibabaw ng tabernakulo, na manatili sa ibabaw niyaon, ay tumitira ang mga anak ni Israel sa mga tolda at hindi naglakbay: datapuwa't pagtaas ay naglakbay sila.

22 Whether it was two days or a month or a year that the cloud lingered over the tabernacle, staying above it, the sons of Israel remained camped and did not set out; but when it was lifted, they did set out.

23 Sa utos ng Panginoon ay humantong sila, at sa utos ng Panginoon ay naglakbay sila; kanilang iningatan ang bilin ng Panginoon, sa utos ng Panginoon sa pamamagitan ni Moises.

23 At the command of the Lord they camped, and at the command of the Lord they set out; they kept the Lord’s charge, according to the command of the Lord through Moses.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org