2 En David maakte zich op, en ging heen met al het volk, dat bij hem was, van Baalim-Juda, om van daar op te brengen de ark Gods, bij dewelke de Naam wordt aangeroepen, de Naam van den HEERE der heirscharen, Die daarop woont tussen de cherubim.
2 And David arose and went with all the people who were with him to Baale-judah, to bring up from there the ark of God which is called by the Name, the very name of the Lord of hosts who is enthroned above the cherubim.
3 En zij voerden de ark Gods op een nieuwen wagen, en haalden ze uit het huis van Abinadab, dat op een heuvel is; en Uza en Ahio, zonen van Abinadab, leidden den nieuwen wagen.
3 They placed the ark of God on a new cart that they might bring it from the house of Abinadab which was on the hill; and Uzzah and Ahio, the sons of Abinadab, were leading the new cart.
5 En David en het ganse huis Israels speelden voor het aangezicht des HEEREN, met allerlei snarenspel van dennenhout, als met harpen, en met luiten, en met trommelen, ook met schellen, en met cimbalen.
5 Meanwhile, David and all the house of Israel were celebrating before the Lord with all kinds of instruments made of fir wood, and with lyres, harps, tambourines, castanets and cymbals.
10 David dan wilde de ark des HEEREN niet tot zich laten overbrengen in de stad Davids; maar David deed ze afwijken in het huis van Obed-Edom, den Gethiet.
10 And David was unwilling to move the ark of the Lord into the city of David with him; but David took it aside to the house of Obed-edom the Gittite.
12 Toen boodschapte men den koning David, zeggende: De HEERE heeft het huis van Obed-Edom, en al wat hij heeft, gezegend om der ark Gods wil; zo ging David heen en haalde de ark Gods uit het huis van Obed-Edom opwaarts in de stad Davids, met vreugde.
12 Now it was told King David, saying, “The Lord has blessed the house of Obed-edom and all that belongs to him, on account of the ark of God.” David went and brought up the ark of God from the house of Obed-edom into the city of David with gladness.
16 En het geschiedde, als de ark des HEEREN in de stad Davids kwam, dat Michal, Sauls dochter, door het venster uitzag. Als zij nu den koning David zag, springende en huppelende voor het aangezicht des HEEREN, verachtte zij hem in haar hart.
16 Then it happened as the ark of the Lord came into the city of David that Michal the daughter of Saul looked out of the window and saw King David leaping and dancing before the Lord; and she despised him in her heart.
17 Toen zij nu de ark des HEEREN inbrachten, stelden zij die in haar plaats, in het midden der tent, die David voor haar gespannen had; en David offerde brandofferen voor des HEEREN aangezicht, en dankofferen.
17 So they brought in the ark of the Lord and set it in its place inside the tent which David had pitched for it; and David offered burnt offerings and peace offerings before the Lord.
19 En hij deelde uit aan het ganse volk, aan de ganse menigte van Israel, van de mannen tot de vrouwen toe, aan een iegelijk een broodkoek, en een schoon stuk vlees, en een fles wijn. Toen ging al dat volk heen, een iegelijk naar zijn huis.
19 Further, he distributed to all the people, to all the multitude of Israel, both to men and women, a cake of bread and one of dates and one of raisins to each one. Then all the people departed each to his house.
20 Als nu David wederkwam, om zijn huis te zegenen, ging Michal, Sauls dochter, uit, David tegemoet, en zeide: Hoe is heden de koning van Israel verheerlijkt, die zich heden voor de ogen van de dienstmaagden zijner dienstknechten heeft ontbloot, gelijk een van de ijdele lieden zich onbeschaamdelijk ontbloot?
20 But when David returned to bless his household, Michal the daughter of Saul came out to meet David and said, “How the king of Israel distinguished himself today! He uncovered himself today in the eyes of his servants’ maids as one of the foolish ones shamelessly uncovers himself!”
21 Maar David zeide tot Michal: Voor het aangezicht des HEEREN, Die mij verkoren heeft voor uw vader en voor zijn ganse huis, mij instellende tot een voorganger over het volk des HEEREN, over Israel; ja, ik zal spelen voor het aangezicht des HEEREN.
21 So David said to Michal, “It was before the Lord, who chose me above your father and above all his house, to appoint me ruler over the people of the Lord, over Israel; therefore I will celebrate before the Lord.
22 Ook zal ik mij nog geringer houden dan alzo, en zal nederig zijn in mijn ogen, en met de dienstmaagden, waarvan gij gezegd hebt, met dezelve zal ik verheerlijkt worden.
22 I will be more lightly esteemed than this and will be humble in my own eyes, but with the maids of whom you have spoken, with them I will be distinguished.”
Public domain
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org