Genesis 19

¹ En die twee engelen kwamen te Sodom in den avond; en Lot zat in de poort te Sodom; en als Lot hen zag, stond hij op hun tegemoet, en boog zich met het aangezicht ter aarde.

¹ Now the two angels came to Sodom in the evening as Lot was sitting in the gate of Sodom. When Lot saw them, he rose to meet them and bowed down with his face to the ground.

³ En hij hield bij hen zeer aan, zodat zij tot hem inkeerden, en kwamen in zijn huis; en hij maakte hun een maaltijd, en bakte ongezuurde koeken, en zij aten.

³ Yet he urged them strongly, so they turned aside to him and entered his house; and he prepared a feast for them, and baked unleavened bread, and they ate.

⁵ En zij riepen Lot toe, en zeiden tot hem: Waar zijn die mannen, die deze nacht tot u gekomen zijn? breng hen uit tot ons, opdat wij ze bekennen.

⁵ and they called to Lot and said to him, “Where are the men who came to you tonight? Bring them out to us that we may have relations with them.”

⁷ En hij zeide: Mijn broeders! doet toch geen kwaad!

⁷ and said, “Please, my brothers, do not act wickedly.

⁹ Toen zeiden zij: Kom verder aan! Voorts zeiden zij: Deze ene is gekomen, om als vreemdeling hier te wonen, en zoude hij alleszins rechter zijn? Nu zullen wij u meer kwaads doen, dan hun. En zij drongen zeer op den man, op Lot, en zij traden toe om de deur open te breken.

⁹ But they said, “Stand aside.” Furthermore, they said, “This one came in as an alien, and already he is acting like a judge; now we will treat you worse than them.” So they pressed hard against Lot and came near to break the door.

¹¹ En zij sloegen de mannen, die aan de deur van het huis waren, met verblindheden, van den kleinste tot aan den grootste, zodat zij moede werden, om de deur te vinden.

¹¹ They struck the men who were at the doorway of the house with blindness, both small and great, so that they wearied themselves trying to find the doorway.

¹³ Want wij gaan deze plaats verderven, omdat haar geroep groot geworden is voor het aangezicht des HEEREN, en de HEERE ons uitgezonden heeft, om haar te verderven.

¹³ for we are about to destroy this place, because their outcry has become so great before the Lord that the Lord has sent us to destroy it.”

¹⁵ En als de dageraad opging, drongen de engelen Lot aan, zeggende: Maak u op, neem uw huisvrouw, en uw twee dochteren, die voorhanden zijn, opdat gij in de ongerechtigheid dezer stad niet omkomt.

¹⁵ When morning dawned, the angels urged Lot, saying, “Up, take your wife and your two daughters who are here, or you will be swept away in the punishment of the city.”

¹⁷ En het geschiedde als zij hen uitgebracht hadden naar buiten, zo zeide Hij: behoud u om uws levens wil; zie niet achter u om, en sta niet op deze ganse vlakte; behoud u naar het gebergte heen, opdat gij niet omkomt.

¹⁷ When they had brought them outside, one said, “Escape for your life! Do not look behind you, and do not stay anywhere in the valley; escape to the mountains, or you will be swept away.”

¹⁹ Zie toch, Uw knecht heeft genade gevonden in Uw ogen, en Gij hebt Uw weldadigheid groot gemaakt, die Gij aan mij gedaan hebt, om mijn ziel te behouden bij het leven; maar ik zal niet kunnen behouden worden naar het gebergte heen, opdat mij niet misschien dat kwaad aankleve, en ik sterve!

¹⁹ Now behold, your servant has found favor in your sight, and you have magnified your lovingkindness, which you have shown me by saving my life; but I cannot escape to the mountains, for the disaster will overtake me and I will die;

²¹ En Hij zeide tot hem: Zie, Ik heb uw aangezicht opgenomen ook in deze zaak, dat Ik deze stad niet omkere waarvan gij gesproken hebt.

²¹ He said to him, “Behold, I grant you this request also, not to overthrow the town of which you have spoken.

²³ De zon ging op boven de aarde, als Lot te Zoar inkwam.

²³ The sun had risen over the earth when Lot came to Zoar.

²⁵ En Hij keerde deze steden om, en die ganse vlakte, en alle inwoners dezer steden, ook het gewas des lands.

²⁵ and He overthrew those cities, and all the valley, and all the inhabitants of the cities, and what grew on the ground.

²⁷ En Abraham maakte zich deszelven morgens vroeg op, naar de plaats, waar hij voor het aangezicht des HEEREN gestaan had.

²⁷ Now Abraham arose early in the morning and went to the place where he had stood before the Lord;

²⁹ En het geschiedde, toen God de steden dezer vlakte verdierf, dat God aan Abraham gedacht, en Hij leidde Lot uit het midden dezer omkering, in het omkeren dier steden, in welke Lot gewoond had.

²⁹ Thus it came about, when God destroyed the cities of the valley, that God remembered Abraham, and sent Lot out of the midst of the overthrow, when He overthrew the cities in which Lot lived.

³¹ Toen zeide de eerstgeborene tot de jongste: Onze vader is oud, en er is geen man in dit land, om tot ons in te gaan, naar de wijze der ganse aarde.

³¹ Then the firstborn said to the younger, “Our father is old, and there is not a man on earth to come in to us after the manner of the earth.

³³ En zij gaven dien nacht haar vader wijn te drinken; en de eerstgeborene kwam, en lag bij haar vader, en hij werd het niet gewaar in haar nederliggen, noch in haar opstaan.

³³ So they made their father drink wine that night, and the firstborn went in and lay with her father; and he did not know when she lay down or when she arose.

³⁵ En zij gaven haar vader ook dien nacht wijn te drinken, en de jongste stond op, en lag bij hem. En hij werd het niet gewaar in haar nederliggen, noch in haar opstaan.

³⁵ So they made their father drink wine that night also, and the younger arose and lay with him; and he did not know when she lay down or when she arose.

³⁷ En de eerstgeborene baarde een zoon, en noemde zijn naam Moab; deze is de vader der Moabieten, tot op dezen dag.

³⁷ The firstborn bore a son, and called his name Moab; he is the father of the Moabites to this day.