1 Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

1 A Prayer of the Afflicted when he is faint and pours out his complaint before the Lord.Hear my prayer, O Lord!And let my cry for help come to You.

2 Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

2 Do not hide Your face from me in the day of my distress;Incline Your ear to me;In the day when I call answer me quickly.

3 Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

3 For my days have been consumed in smoke,And my bones have been scorched like a hearth.

4 Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

4 My heart has been smitten like grass and has withered away,Indeed, I forget to eat my bread.

5 Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

5 Because of the loudness of my groaningMy bones cling to my flesh.

6 Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

6 I resemble a pelican of the wilderness;I have become like an owl of the waste places.

7 Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

7 I lie awake,I have become like a lonely bird on a housetop.

8 Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

8 My enemies have reproached me all day long;Those who deride me have used my name as a curse.

9 Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

9 For I have eaten ashes like breadAnd mingled my drink with weeping

10 Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

10 Because of Your indignation and Your wrath,For You have lifted me up and cast me away.

11 Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

11 My days are like a lengthened shadow,And I wither away like grass.

12 Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

12 But You, O Lord, abide forever,And Your name to all generations.

13 Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

13 You will arise and have compassion on Zion;For it is time to be gracious to her,For the appointed time has come.

14 Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

14 Surely Your servants find pleasure in her stonesAnd feel pity for her dust.

15 Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

15 So the nations will fear the name of the LordAnd all the kings of the earth Your glory.

16 Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

16 For the Lord has built up Zion;He has appeared in His glory.

17 Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

17 He has regarded the prayer of the destituteAnd has not despised their prayer.

18 Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

18 This will be written for the generation to come,That a people yet to be created may praise the Lord.

19 Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

19 For He looked down from His holy height;From heaven the Lord gazed upon the earth,

20 Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

20 To hear the groaning of the prisoner,To set free those who were doomed to death,

21 Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

21 That men may tell of the name of the Lord in ZionAnd His praise in Jerusalem,

22 Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

22 When the peoples are gathered together,And the kingdoms, to serve the Lord.

23 Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

23 He has weakened my strength in the way;He has shortened my days.

24 Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

24 I say, “O my God, do not take me away in the midst of my days,Your years are throughout all generations.

25 Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

25 “Of old You founded the earth,And the heavens are the work of Your hands.

26 Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

26 “Even they will perish, but You endure;And all of them will wear out like a garment;Like clothing You will change them and they will be changed.

27 Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

27 “But You are the same,And Your years will not come to an end.

28 Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.

28 “The children of Your servants will continue,And their descendants will be established before You.”

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org