1 At sinabi ng Panginoon kay Moises, May isang salot pa akong dadalhin kay Faraon at sa Egipto; pagkatapos niyaon ay pahihintulutan niyang kayo'y umalis dito: pagpapahintulot niya sa inyong yumaon, ay tunay na kayo'y samasamang palalayasin niya rito.

1 Now the Lord said to Moses, “One more plague I will bring on Pharaoh and on Egypt; after that he will let you go from here. When he lets you go, he will surely drive you out from here completely.

2 Magsalita ka ngayon sa pakinig ng bayan, at humingi ang bawa't lalake sa kaniyang kapuwa, at bawa't babae sa kaniyang kapuwa, ng mga hiyas na pilak, at ng mga hiyas na ginto.

2 Speak now in the hearing of the people that each man ask from his neighbor and each woman from her neighbor for articles of silver and articles of gold.”

3 At pinagbiyayaan ng Panginoon ang bayan, sa paningin ng mga Egipcio. Saka si Moises ay lalaking naging dakila sa lupain ng Egipto, sa paningin ng mga lingkod ni Faraon, at sa paningin ng bayan.

3 The Lord gave the people favor in the sight of the Egyptians. Furthermore, the man Moses himself was greatly esteemed in the land of Egypt, both in the sight of Pharaoh’s servants and in the sight of the people.

4 At sinabi ni Moises, Ganito ang sinasabi ng Panginoon, Sa may hating gabi ay lalabas ako sa gitna ng Egipto:

4 Moses said, “Thus says the Lord, ‘About midnight I am going out into the midst of Egypt,

5 At lahat ng mga panganay sa lupain ng Egipto ay mamamatay, mula sa panganay ni Faraon, na nakaluklok sa kaniyang luklukan, hanggang sa panganay ng aliping babaing nasa likuran ng gilingan; at ang lahat ng mga panganay sa mga hayop.

5 and all the firstborn in the land of Egypt shall die, from the firstborn of the Pharaoh who sits on his throne, even to the firstborn of the slave girl who is behind the millstones; all the firstborn of the cattle as well.

6 At magkakaroon ng malakas na hiyawan sa buong lupain ng Egipto, na hindi nagkaroon ng kaparis, at hindi na magkakaroon pa ng kaparis.

6 Moreover, there shall be a great cry in all the land of Egypt, such as there has not been before and such as shall never be again.

7 Datapuwa't sa lahat ng anak ng Israel mula sa tao hanggang sa hayop, ay walang maggagalaw kahit isang aso ng kaniyang dila laban sa tao o sa hayop: upang inyong makilala kung paano ang pagkakalagay ng pagkakaiba ng Panginoon sa mga Egipcio at sa Israel.

7 But against any of the sons of Israel a dog will not even bark, whether against man or beast, that you may understand how the Lord makes a distinction between Egypt and Israel.’

8 At bababain ako nitong lahat na iyong lingkod, at magsisiyukod sa akin, na magsasabi, Umalis ka, at ang buong bayan na sumusunod sa iyo: at pagkatapos niyaon ay aalis ako. At siya'y umalis sa harap ni Faraon na may maalab na galit.

8 All these your servants will come down to me and bow themselves before me, saying, ‘Go out, you and all the people who follow you,’ and after that I will go out.” And he went out from Pharaoh in hot anger.

9 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Hindi kayo didinggin ni Faraon: upang ang aking mga kababalaghan ay dumami sa lupain ng Egipto.

9 Then the Lord said to Moses, “Pharaoh will not listen to you, so that My wonders will be multiplied in the land of Egypt.”

10 At ginawa ni Moises at ni Aaron ang lahat ng mga kababalaghang ito sa harap ni Faraon: at pinapagmatigas ng Panginoon ang puso ni Faraon, at hindi niya pinahintulutan ang mga anak ni Israel ay umalis sa kaniyang lupain.

10 Moses and Aaron performed all these wonders before Pharaoh; yet the Lord hardened Pharaoh’s heart, and he did not let the sons of Israel go out of his land.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org