1 Wala bang kapanahunan ng kaguluhan ang tao sa ibabaw ng lupa? At hindi ba ang kaniyang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng nagpapaupa?

1 “Is not man forced to labor on earth,And are not his days like the days of a hired man?

2 Na gaya ng alipin na ninanasang mainam ang lilim, at gaya ng nagpapaupa na tumitingin sa kaniyang mga kaupahan:

2 “As a slave who pants for the shade,And as a hired man who eagerly waits for his wages,

3 Gayon ako pinapagdaan ng mga buwan na walang kabuluhan at mga gabing nakaiinip ang itinakda sa akin.

3 So am I allotted months of vanity,And nights of trouble are appointed me.

4 Pag ako'y nahihiga, aking sinasabi, kailan ako babangon at nakadaan na ang gabi? At ako'y puspos ng pagkabalisa hanggang sa pagbubukang liwayway ng araw.

4 “When I lie down I say,‘When shall I arise?’But the night continues,And I am continually tossing until dawn.

5 Ang aking laman ay nabibihisan ng mga uod at ng libag na alabok; ang aking balat ay namamaga at putok putok.

5 “My flesh is clothed with worms and a crust of dirt,My skin hardens and runs.

6 Ang aking mga kaarawan ay matulin kay sa panghabi ng manghahabi, at nagugugol na walang pagasa.

6 “My days are swifter than a weaver’s shuttle,And come to an end without hope.

7 Oh alalahanin mo na ang aking buhay ay hinga: Ang aking mata ay hindi na makakakita pa ng mabuti.

7 “Remember that my life is but breath;My eye will not again see good.

8 Ang matang tumingin sa akin ay hindi na ako mamamasdan: ang iyong mga mata ay sasa akin, nguni't wala na ako.

8 “The eye of him who sees me will behold me no longer;Your eyes will be on me, but I will not be.

9 Kung paanong ang ulap ay napapawi at nawawala, gayon siyang bumababa sa Sheol ay hindi na aahon pa.

9 “When a cloud vanishes, it is gone,So he who goes down to Sheol does not come up.

10 Siya'y hindi na babalik pa sa kaniyang bahay, ni malalaman pa man niya ang kaniyang dako.

10 “He will not return again to his house,Nor will his place know him anymore.

11 Kaya't hindi ko pipigilin ang aking bibig; ako'y magsasalita sa kadalamhatian ng aking diwa; ako'y dadaing sa kahirapan ng aking kaluluwa.

11 “Therefore I will not restrain my mouth;I will speak in the anguish of my spirit,I will complain in the bitterness of my soul.

12 Ako ba'y isang dagat, o isang malaking hayop dagat, na pinababantayan mo ako sa isang bantay?

12 “Am I the sea, or the sea monster,That You set a guard over me?

13 Pag aking sinasabi, Aaliwin ako ng aking higaan, papayapain ng aking unan ang aking karamdaman;

13 “If I say, ‘My bed will comfort me,My couch will ease my complaint,’

14 Kung magkagayo'y pinupukaw mo ako ng mga panaginip, at pinangingilabot mo ako sa mga pangitain:

14 Then You frighten me with dreamsAnd terrify me by visions;

15 Na anopa't pinipili ng aking kaluluwa ang pagkainis, at ang kamatayan kay sa aking mga butong ito.

15 So that my soul would choose suffocation,Death rather than my pains.

16 Aking kinayayamutan ang aking buhay; di ko na ibig mabuhay magpakailan man: bayaan akong magisa; sapagka't ang aking mga kaarawan ay walang kabuluhan.

16 “I waste away; I will not live forever.Leave me alone, for my days are but a breath.

17 Ano ang tao, na iyong palalakhin siya, at iyong ilalagak ang iyong puso sa kaniya,

17 “What is man that You magnify him,And that You are concerned about him,

18 At iyong dadalawin siya tuwing umaga, at susubukin siya sa tuwi-tuwina?

18 That You examine him every morningAnd try him every moment?

19 Hanggang kailan di mo ako iiwan, ni babayaan man hanggang sa aking lunukin ang aking laway?

19 “Will You never turn Your gaze away from me,Nor let me alone until I swallow my spittle?

20 Kung ako'y nagkasala, ano ang aking magagawa sa iyo, Oh ikaw na bantay sa mga tao? Bakit mo nga inilalagay akong pinakatanda sa iyo. Na anopa't ako'y isang pasan sa aking sarili?

20 “Have I sinned? What have I done to You,O watcher of men?Why have You set me as Your target,So that I am a burden to myself?

21 At bakit hindi mo ipinatatawad ang aking pagsalangsang, at inaalis ang aking kasamaan? Sapagka't ngayo'y mahihiga ako sa alabok; at ako'y hahanapin mong mainam, nguni't wala na ako.

21 “Why then do You not pardon my transgressionAnd take away my iniquity?For now I will lie down in the dust;And You will seek me, but I will not be.”

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org