1 Isang tao nga na may-sakit, si Lazaro na taga Betania, na nayon ni Maria at ni Marta na kaniyang kapatid.

1 Now a certain man was sick, Lazarus of Bethany, the village of Mary and her sister Martha.

2 At ito'y yaong si Maria na nagpahid sa Panginoon ng unguento, at kinuskos ang kaniyang mga paa ng kaniyang mga buhok, na ang kaniyang kapatid na si Lazaro ay may-sakit.

2 It was the Mary who anointed the Lord with ointment, and wiped His feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.

3 Nagpasugo nga sa kaniya ang mga kapatid na babae, na nagsasabi, Panginoon, narito, siya na iyong iniibig ay may-sakit.

3 So the sisters sent word to Him, saying, “Lord, behold, he whom You love is sick.”

4 Nguni't pagkarinig ni Jesus nito, ay sinabi niya, Ang sakit na ito'y hindi sa ikamamatay, kundi sa ikaluluwalhati ng Dios, upang ang Anak ng Dios ay luwalhatiin sa pamamagitan niyaon.

4 But when Jesus heard this, He said, “This sickness is not to end in death, but for the glory of God, so that the Son of God may be glorified by it.”

5 Iniibig nga ni Jesus si Marta, at ang kaniyang kapatid na babae, at si Lazaro.

5 Now Jesus loved Martha and her sister and Lazarus.

6 Nang mabalitaan nga niya na siya'y may-sakit, siya'y tumahang dalawang araw nang panahong yaon sa dating kinaroroonan niya.

6 So when He heard that he was sick, He then stayed two days longer in the place where He was.

7 Saka pagkatapos nito ay sinabi niya sa mga alagad, Tayo nang muli sa Judea.

7 Then after this He *said to the disciples, “Let us go to Judea again.”

8 Sinabi sa kaniya ng mga alagad, Rabi, ngayo'y pinagsisikapang batuhin ka ng mga Judio; at muli kang paroroon doon?

8 The disciples *said to Him, “Rabbi, the Jews were just now seeking to stone You, and are You going there again?”

9 Sumagot si Jesus, Hindi baga ang araw ay may labingdalawang oras? Kung ang isang tao'y lumalakad samantalang araw, ay hindi siya natitisod, sapagka't nakikita niya ang ilaw ng sanglibutang ito.

9 Jesus answered, “Are there not twelve hours in the day? If anyone walks in the day, he does not stumble, because he sees the light of this world.

10 Nguni't ang isang taong lumalakad samantalang gabi, ay natitisod siya, sapagka't walang ilaw sa kaniya.

10 But if anyone walks in the night, he stumbles, because the light is not in him.”

11 Ang mga bagay na ito'y sinalita niya: at pagkatapos nito'y sinabi niya sa kanila, Si Lazaro na ating kaibigan ay natutulog; nguni't ako'y paroroon, upang gisingin ko siya sa pagkakatulog.

11 This He said, and after that He *said to them, “Our friend Lazarus has fallen asleep; but I go, so that I may awaken him out of sleep.”

12 Sinabi nga ng mga alagad sa kaniya, Panginoon, kung siya'y natutulog, ay siya'y gagaling.

12 The disciples then said to Him, “Lord, if he has fallen asleep, he will recover.”

13 Sinalita nga ni Jesus ang tungkol sa kaniyang pagkamatay: datapuwa't sinapantaha nila na ang sinalita ay ang karaniwang pagtulog.

13 Now Jesus had spoken of his death, but they thought that He was speaking of literal sleep.

14 Nang magkagayon nga ay sinabi sa kanila ni Jesus ng malinaw, Si Lazaro ay patay.

14 So Jesus then said to them plainly, “Lazarus is dead,

15 At ikinagagalak ko dahil sa inyo rin na ako'y wala roon, upang kayo'y magsipaniwala; gayon ma'y tayo na sa kaniya.

15 and I am glad for your sakes that I was not there, so that you may believe; but let us go to him.”

16 Si Tomas nga, na tinatawag na Didimo, ay nagsabi sa mga kapuwa niya alagad, Tayo'y magsiparoon din naman, upang tayo'y mangamatay na kasama niya.

16 Therefore Thomas, who is called Didymus, said to his fellow disciples, “Let us also go, so that we may die with Him.”

17 Kaya't nang dumating si Jesus, ay naratnan niyang apat na araw na siya'y nalilibing.

17 So when Jesus came, He found that he had already been in the tomb four days.

18 Ang Betania nga'y malapit sa Jerusalem, na may layong labing-limang estadio;

18 Now Bethany was near Jerusalem, about two miles off;

19 At marami sa mga Judio ang nangakaparoon na kay Marta at kay Maria, upang sila'y aliwin tungkol sa kanilang kapatid.

19 and many of the Jews had come to Martha and Mary, to console them concerning their brother.

20 Si Marta nga, nang marinig niyang si Jesus ay dumarating, ay yumaon at sumalubong sa kaniya: nguni't si Maria ay nanatiling nakaupo sa bahay.

20 Martha therefore, when she heard that Jesus was coming, went to meet Him, but Mary stayed at the house.

21 Sinabi nga ni Marta kay Jesus, Panginoon, kung ikaw sana'y narito, disin ang kapatid ko ay hindi namatay.

21 Martha then said to Jesus, “Lord, if You had been here, my brother would not have died.

22 At ngayon man nama'y nalalaman ko na, anomang hingin mo sa Dios, ay ipagkakaloob sa iyo ng Dios.

22 Even now I know that whatever You ask of God, God will give You.”

23 Sinabi sa kaniya ni Jesus, Magbabangon uli ang iyong kapatid.

23 Jesus *said to her, “Your brother will rise again.”

24 Si Marta ay nagsabi sa kaniya, Nalalaman ko na siya'y magbabangon uli sa pagkabuhay na maguli sa huling araw.

24 Martha *said to Him, “I know that he will rise again in the resurrection on the last day.”

25 Sinabi sa kaniya ni Jesus, Ako ang pagkabuhay na maguli, at ang kabuhayan: ang sumasampalataya sa akin, bagama't siya'y mamatay, gayon ma'y mabubuhay siya;

25 Jesus said to her, “I am the resurrection and the life; he who believes in Me will live even if he dies,

26 At ang sinomang nabubuhay at sumasampalataya sa akin ay hindi mamamatay magpakailan man. Sinasampalatayanan mo baga ito?

26 and everyone who lives and believes in Me will never die. Do you believe this?”

27 Sinabi niya sa kaniya, Oo, Panginoon: sumasampalataya ako na ikaw ang Cristo ang Anak ng Dios, sa makatuwid baga'y ang naparirito sa sanglibutan.

27 She *said to Him, “Yes, Lord; I have believed that You are the Christ, the Son of God, even He who comes into the world.”

28 At nang masabi na niya ito, ay yumaon siya, at tinawag ng lihim si Maria na kapatid niya, na sinasabi, Ang Guro ay narito, at tinatawag ka.

28 When she had said this, she went away and called Mary her sister, saying secretly, “The Teacher is here and is calling for you.”

29 At siya, nang marinig niya ito, ay nagtindig na madali, at pumaroon sa kaniya.

29 And when she heard it, she *got up quickly and was coming to Him.

30 (Hindi pa nga dumarating si Jesus sa nayon, kundi naroroon pa sa dakong kinasalubungan sa kaniya ni Marta.)

30 Now Jesus had not yet come into the village, but was still in the place where Martha met Him.

31 Ang mga Judio nga na kaniyang mga kasama sa bahay, at nangagsisialiw sa kaniya, pagkakita nilang si Maria, na siya'y nagtindig na madali at lumabas, ay nagsisunod sa kaniya, na inaakalang paroroon siya sa libingan upang doo'y tumangis.

31 Then the Jews who were with her in the house, and consoling her, when they saw that Mary got up quickly and went out, they followed her, supposing that she was going to the tomb to weep there.

32 Si Maria nga, pagdating niya sa kinaroroonan ni Jesus, at pagkakita sa kaniya, ay nagpatirapa sa kaniyang paanan, na sinabi sa kaniya, Panginoon, kung ikaw sana'y narito, disin ay hindi namatay ang aking kapatid.

32 Therefore, when Mary came where Jesus was, she saw Him, and fell at His feet, saying to Him, “Lord, if You had been here, my brother would not have died.”

33 Nang makita nga ni Jesus na siya'y tumatangis, at gayon din ang mga Judiong nagsisitangis na kasama niyang dumating, ay nalagim siya sa espiritu, at nagulumihanan,

33 When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews who came with her also weeping, He was deeply moved in spirit and was troubled,

34 At sinabi, Saan ninyo siya inilagay? Sinabi nila sa kaniya, Panginoon, halika at tingnan mo.

34 and said, “Where have you laid him?” They *said to Him, “Lord, come and see.”

35 Tumangis si Jesus.

35 Jesus wept.

36 Sinabi nga ng mga Judio, Tingnan ninyo kung gaano ang pagibig niya sa kaniya!

36 So the Jews were saying, “See how He loved him!”

37 Datapuwa't ang ilan sa kanila'y nagsipagsabi, Hindi baga magagawa ng taong ito, na nagpadilat ng mga mata ng bulag, na ang taong ito naman ay huwag mamatay?

37 But some of them said, “Could not this man, who opened the eyes of the blind man, have kept this man also from dying?”

38 Si Jesus nga sa muling pagkalagim sa kaniyang sarili ay naparoon sa libingan. Yaon nga'y isang yungib, at mayroong isang batong nakatakip sa ibabaw noon.

38 So Jesus, again being deeply moved within, *came to the tomb. Now it was a cave, and a stone was lying against it.

39 Sinabi ni Jesus, Alisin ninyo ang bato. Si Marta, na kapatid niyaong namatay, ay nagsabi sa kaniya, Panginoon, sa ngayon ay nabubulok na ang bangkay sapagka't may apat na araw nang siya'y namamatay.

39 Jesus *said, “Remove the stone.” Martha, the sister of the deceased, *said to Him, “Lord, by this time there will be a stench, for he has been dead four days.”

40 Sinabi sa kaniya ni Jesus, Di baga sinabi ko sa iyo, na, kung ikaw ay sasampalataya, ay makikita mo ang kaluwalhatian ng Dios?

40 Jesus *said to her, “Did I not say to you that if you believe, you will see the glory of God?”

41 Kaya't inalis nila ang bato. At itiningin ni Jesus sa itaas ang kaniyang mga mata, at sinabi, Ama, nagpapasalamat ako sa iyo, na ako'y iyong dininig.

41 So they removed the stone. Then Jesus raised His eyes, and said, “Father, I thank You that You have heard Me.

42 At nalalaman ko na ako'y lagi mong dinirinig: nguni't ito'y sinabi ko dahil sa karamihang nasa palibot, upang sila'y magsisampalataya na ikaw ang nagsugo sa akin.

42 I knew that You always hear Me; but because of the people standing around I said it, so that they may believe that You sent Me.”

43 At nang masabi niya ang gayon, ay sumigaw siya ng malakas na tinig, Lazaro, lumabas ka.

43 When He had said these things, He cried out with a loud voice, “Lazarus, come forth.”

44 Siya na patay ay lumabas, na natatalian ang mga kamay at mga paa ng mga kayong panglibing; at ang kaniyang mukha ay nababalot ng isang panyo. Sinabi sa kanila ni Jesus, Siya'y inyong kalagan, at bayaan ninyo siyang yumaon.

44 The man who had died came forth, bound hand and foot with wrappings, and his face was wrapped around with a cloth. Jesus *said to them, “Unbind him, and let him go.”

45 Marami nga sa mga Judio ang nagsiparoon kay Maria at nangakakita ng ginawa niya, ay nagsisampalataya sa kaniya.

45 Therefore many of the Jews who came to Mary, and saw what He had done, believed in Him.

46 Datapuwa't ang ilan sa kanila ay nagsiparoon sa mga Fariseo, at sinaysay sa kanila ang mga bagay na ginawa ni Jesus.

46 But some of them went to the Pharisees and told them the things which Jesus had done.

47 Ang mga pangulong saserdote nga at ang mga Fariseo ay nangagpulong, at nagsipagsabi, Ano ang ginagawa natin? sapagka't ang taong ito'y gumagawa ng maraming tanda.

47 Therefore the chief priests and the Pharisees convened a council, and were saying, “What are we doing? For this man is performing many signs.

48 Kung siya'y ating pabayaang gayon, ang lahat ng mga tao ay magsisisampalataya sa kaniya: at magsisiparito ang mga Romano at pagkukunin ang ating kinaroroonan at gayon din naman ang ating bansa.

48 If we let Him go on like this, all men will believe in Him, and the Romans will come and take away both our place and our nation.”

49 Nguni't ang isa sa kanila na si Caifas, na dakilang saserdote nang taong yaon, ay nagsabi sa kanila, Kayo'y walang nalalamang anoman.

49 But one of them, Caiaphas, who was high priest that year, said to them, “You know nothing at all,

50 Ni inyong niwawari na sa inyo'y nararapat na ang isang tao ay mamatay dahil sa bayan, at hindi ang buong bansa ay mapahamak.

50 nor do you take into account that it is expedient for you that one man die for the people, and that the whole nation not perish.”

51 Ito nga'y sinabi niya na hindi sa kaniyang sarili: kundi palibhasa ay dakilang saserdote nang taong yaon, ay hinulaan niya na si Jesus ay dapat mamatay dahil sa bansa;

51 Now he did not say this on his own initiative, but being high priest that year, he prophesied that Jesus was going to die for the nation,

52 At hindi dahil sa bansa lamang, kundi upang matipon din naman niya sa isa ang mga anak ng Dios na nagsisipangalat.

52 and not for the nation only, but in order that He might also gather together into one the children of God who are scattered abroad.

53 Kaya't mula nang araw na yaon ay pinagsanggunianan nilang ipapatay siya.

53 So from that day on they planned together to kill Him.

54 Si Jesus ay hindi na naglalakad ng hayag sa gitna ng mga Judio, kundi naparoon doon sa lupaing malapit sa ilang, sa isang bayan na tinatawag na Efraim; at siya'y nanahanan doong kasama ng mga alagad.

54 Therefore Jesus no longer continued to walk publicly among the Jews, but went away from there to the country near the wilderness, into a city called Ephraim; and there He stayed with the disciples.

55 Ang paskua nga ng mga Judio ay malapit na: at maraming nagsiahon sa Jerusalem mula sa lupaing yaon bago magpaskua, upang magsipaglinis.

55 Now the Passover of the Jews was near, and many went up to Jerusalem out of the country before the Passover to purify themselves.

56 Pinaghahanap nga nila si Jesus, at pinaguusapan ng isa't isa, samantalang nangakatayo sila sa templo, Anong akala ninyo? Na hindi na kaya siya paririto sa pista?

56 So they were seeking for Jesus, and were saying to one another as they stood in the temple, “What do you think; that He will not come to the feast at all?”

57 Ang mga pangulong saserdote at ang mga Fariseo nga ay nangagutos, na, kung ang sinomang tao'y nakakaalam ng kung saan siya naroroon, ay dapat niyang ihayag, upang kanilang madakip siya.

57 Now the chief priests and the Pharisees had given orders that if anyone knew where He was, he was to report it, so that they might seize Him.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org