1 Sinabi nga ng Panginoon kay Abram, Umalis ka sa iyong lupain, at sa iyong mga kamaganak, at sa bahay ng iyong ama, na ikaw ay pasa lupaing ituturo ko sa iyo:

1 Now the Lord said to Abram,“Go forth from your country,And from your relativesAnd from your father’s house,To the land which I will show you;

2 At gagawin kitang isang malaking bansa, at ikaw ay aking pagpapalain, at padadakilain ko ang iyong pangalan; at ikaw ay maging isang kapalaran:

2 And I will make you a great nation,And I will bless you,And make your name great;And so you shall be a blessing;

3 At pagpapalain ko ang mga magpapala sa iyo, at susumpain ko ang mga susumpa sa iyo: at pagpapalain sa iyo ang lahat ng angkan sa lupa.

3 And I will bless those who bless you,And the one who curses you I will curse.And in you all the families of the earth will be blessed.”

4 Kaya't yumaon si Abram, ayon sa sinalita sa kaniya ng Panginoon; at si Lot ay sumama sa kaniya: at si Abram ay may pitong pu't limang taon, nang umalis sa Haran.

4 So Abram went forth as the Lord had spoken to him; and Lot went with him. Now Abram was seventy-five years old when he departed from Haran.

5 Isinama ni Abram si Sarai na kaniyang asawa, at si Lot na anak ng kaniyang kapatid, at ang lahat ng pag-aaring kanilang natipon at ang mga taong kanilang nakuha sa Haran; at nagsialis upang pasa lupain ng Canaan; at dumating sa lupain ng Canaan.

5 Abram took Sarai his wife and Lot his nephew, and all their possessions which they had accumulated, and the persons which they had acquired in Haran, and they set out for the land of Canaan; thus they came to the land of Canaan.

6 At naglakbay sa lupain si Abram hanggang sa dako ng Sichem, hanggang sa punong encina ng More. At noo'y nasa lupaing yaon ang Cananeo,

6 Abram passed through the land as far as the site of Shechem, to the oak of Moreh. Now the Canaanite was then in the land.

7 At napakita ang Panginoon kay Abram, at nagsabi, Sa iyong lahi ay ibibigay ko ang lupaing ito: at siya'y nagtayo roon ng isang dambana sa Panginoon na napakita sa kaniya.

7 The Lord appeared to Abram and said, “To your descendants I will give this land.” So he built an altar there to the Lord who had appeared to him.

8 At mula roon ay lumipat siya sa bundok na nasa silanganan ng Bethel, at doon niya itinayo ang kaniyang tolda, na nasa kalunuran ang Bethel, at nasa silanganan ang Hai: at siya'y nagtayo roon ng dambana sa Panginoon, at sinambitla ang pangalan ng Panginoon.

8 Then he proceeded from there to the mountain on the east of Bethel, and pitched his tent, with Bethel on the west and Ai on the east; and there he built an altar to the Lord and called upon the name of the Lord.

9 At si Abram ay naglakbay na nagtuloy sa dakong Timugan.

9 Abram journeyed on, continuing toward the Negev.

10 At nagkagutom sa lupaing yaon: at bumaba si Abram na nasok sa Egipto, upang manirahan doon; sapagka't mahigpit ang kagutom sa lupain.

10 Now there was a famine in the land; so Abram went down to Egypt to sojourn there, for the famine was severe in the land.

11 At nangyari, nang siya'y malapit nang papasok sa Egipto, ay sinabi niya kay Sarai na kaniyang asawa, Narito, ngayon, talastas kong ikaw ay magandang babae sa tingin:

11 It came about when he came near to Egypt, that he said to Sarai his wife, “See now, I know that you are a beautiful woman;

12 At mangyayari na pag makikita ka ng mga Egipcio, ay kanilang sasabihin, Ito'y kaniyang asawa; at ako'y kanilang papatayin, datapuwa't kanilang ililigtas kang buhay.

12 and when the Egyptians see you, they will say, ‘This is his wife’; and they will kill me, but they will let you live.

13 Isinasamo ko sa iyo, na sabihin mong ikaw ay aking kapatid, upang ako'y mapabuti dahil sa iyo, at upang ang kaluluwa ko'y mabuhay dahil sa iyo.

13 Please say that you are my sister so that it may go well with me because of you, and that I may live on account of you.”

14 At nangyari, nang pumasok si Abram sa Egipto, nakita ng mga Egipcio, na ang babae ay napakaganda.

14 It came about when Abram came into Egypt, the Egyptians saw that the woman was very beautiful.

15 At nakita siya ng mga prinsipe ni Faraon, at kanilang pinuri siya kay Faraon: at dinala ang babae sa bahay ni Faraon.

15 Pharaoh’s officials saw her and praised her to Pharaoh; and the woman was taken into Pharaoh’s house.

16 At pinagpakitaan nito ng magandang loob si Abram dahil sa kaniya: at nagkaroon si Abram ng mga tupa, at ng mga baka, at ng mga asno, at ng mga aliping lalake at mga alilang babae, at ng mga asna, at ng mga kamelyo,

16 Therefore he treated Abram well for her sake; and gave him sheep and oxen and donkeys and male and female servants and female donkeys and camels.

17 At sinalot ng Panginoon si Faraon at ang kaniyang sangbahayan, ng malaking pagsalot dahil kay Sarai na asawa ni Abram.

17 But the Lord struck Pharaoh and his house with great plagues because of Sarai, Abram’s wife.

18 At tinawag ni Faraon si Abram, at sinabi, Ano itong ginawa mo sa akin? Bakit hindi mo ipinahayag sa akin na siya'y iyong asawa?

18 Then Pharaoh called Abram and said, “What is this you have done to me? Why did you not tell me that she was your wife?

19 Bakit sinabi mong siya'y aking kapatid? na ano pa't siya'y aking kinuha upang maging asawa: ngayon nga'y nariyan ang iyong asawa; siya'y kunin mo at yumaon ka.

19 Why did you say, ‘She is my sister,’ so that I took her for my wife? Now then, here is your wife, take her and go.”

20 At nagbilin si Faraon sa mga tao tungkol sa kaniya: at siya'y kanilang inihatid sa daan, at ang kaniyang asawa, at ang lahat ng kaniyang pag-aari.

20 Pharaoh commanded his men concerning him; and they escorted him away, with his wife and all that belonged to him.

n/a

New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org