1 Ano't tinakpan ng Panginoon ang anak na babae ng Sion ng alapaap sa kaniyang galit! Kaniyang inihagis mula sa langit hanggang sa lupa ang kagandahan ng Israel, at hindi inalaala ang kaniyang tungtungan ng paa sa kaarawan ng kaniyang galit.
1 How the Lord has covered the daughter of ZionWith a cloud in His anger!He has cast from heaven to earthThe glory of Israel,And has not remembered His footstoolIn the day of His anger.
2 Nilamon ng Panginoon ang lahat na tahanan ng Jacob, at siya'y hindi naawa: Kanyang ibinagsak sa kaniyang poot ang mga katibayan ng anak na babae ng Juda; kaniyang inilugmok ang mga yaon sa lupa: kaniyang ipinahamak ang kaharian at ang mga prinsipe niyaon.
2 The Lord has swallowed up; He has not sparedAll the habitations of Jacob.In His wrath He has thrown downThe strongholds of the daughter of Judah;He has brought them down to the ground;He has profaned the kingdom and its princes.
3 Kaniyang inihiwalay sa pamamagitan ng mabangis na galit ang buong sungay ng Israel; kaniyang iniurong ang kaniyang kanang kamay sa harap ng kaaway: at kaniyang sinilaban ang Jacob na parang maalab na apoy, na namumugnaw sa palibot.
3 In fierce anger He has cut offAll the strength of Israel;He has drawn back His right handFrom before the enemy.And He has burned in Jacob like a flaming fireConsuming round about.
4 Kaniyang iniakma ang kaniyang busog na parang kaaway, kaniyang iniyamba ang kaniyang kanan na parang kalaban, at pinatay ang lahat na maligaya sa mata: sa tolda ng anak na babae ng Sion ay kaniyang ibinuhos ang kaniyang kapusukan na parang apoy.
4 He has bent His bow like an enemy;He has set His right hand like an adversaryAnd slain all that were pleasant to the eye;In the tent of the daughter of ZionHe has poured out His wrath like fire.
5 Ang Panginoon ay naging parang kaaway, kaniyang nilamon ang Israel; kaniyang nilamon ang lahat niyang palacio, kaniyang iginiba ang kaniyang mga katibayan; at kaniyang pinarami sa anak na babae ng Juda ang panangis at panaghoy.
5 The Lord has become like an enemy.He has swallowed up Israel;He has swallowed up all its palaces,He has destroyed its strongholdsAnd multiplied in the daughter of JudahMourning and moaning.
6 At kaniyang inalis na may karahasan ang tabernakulo niya na gaya ng nasa halamanan; kaniyang sinira ang kaniyang mga dako ng kapulungan: ipinalimot ng Panginoon ang takdang kapulungan at sabbath sa Sion, at hinamak sa pagiinit ng kaniyang galit ang hari at ang saserdote.
6 And He has violently treated His tabernacle like a garden booth;He has destroyed His appointed meeting place.The Lord has caused to be forgottenThe appointed feast and sabbath in Zion,And He has despised king and priestIn the indignation of His anger.
7 Iniwasak ng Panginoon ang kaniyang dambana, kaniyang kinayamutan ang kaniyang santuario; kaniyang ibinigay sa kamay ng kaaway ang mga pader ng kaniyang mga palacio: sila'y nangagingay sa bahay ng Panginoon, na parang kaarawan ng takdang kapulungan.
7 The Lord has rejected His altar,He has abandoned His sanctuary;He has delivered into the hand of the enemyThe walls of her palaces.They have made a noise in the house of the LordAs in the day of an appointed feast.
8 Ipinasiya ng Panginoon na gibain ang kuta ng anak na babae ng Sion; kaniyang iniladlad ang lubid, hindi niya iniurong ang kaniyang kamay sa paggiba: at kaniyang pinapanaghoy ang moog at ang kuta; nanganglulupaypay kapuwa.
8 The Lord determined to destroyThe wall of the daughter of Zion.He has stretched out a line,He has not restrained His hand from destroying,And He has caused rampart and wall to lament;They have languished together.
9 Ang kaniyang mga pintuang-bayan ay nangabaon sa lupa; kaniyang giniba at nasira ang kaniyang mga halang: ang kaniyang hari at ang kaniyang mga prinsipe ay nangasa gitna ng mga bansa na hindi kinaroroonan ng kautusan; Oo, ang kaniyang mga propeta ay hindi nangakakasumpong ng pangitaing mula sa Panginoon.
9 Her gates have sunk into the ground,He has destroyed and broken her bars.Her king and her princes are among the nations;The law is no more.Also, her prophets findNo vision from the Lord.
10 Ang mga matanda ng anak na babae ng Sion ay nangauupo sa lupa, sila'y nagsisitahimik; sila'y nangagsabog ng alabok sa kanilang mga ulo; sila'y nangagbigkis ng kayong magaspang: itinungo ng mga dalaga sa Jerusalem ang kanilang mga ulo sa lupa.
10 The elders of the daughter of ZionSit on the ground, they are silent.They have thrown dust on their heads;They have girded themselves with sackcloth.The virgins of JerusalemHave bowed their heads to the ground.
11 Pinangangalumata ng mga luha ang aking mga mata, namamanglaw ang aking puso, ako'y lubhang nahahapis, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan, dahil sa ang mga bata at ang mga pasusuhin ay nanganglulupaypay sa mga lansangan ng bayan.
11 My eyes fail because of tears,My spirit is greatly troubled;My heart is poured out on the earthBecause of the destruction of the daughter of my people,When little ones and infants faintIn the streets of the city.
12 Kanilang sinasabi sa kanilang mga ina, saan nandoon ang trigo at alak? Pagka sila'y nanganglulupaypay na parang sugatan sa mga lansangan sa bayan, pagka ang kanilang kaluluwa ay nanglulupaypay sa kandungan ng kanilang mga ina.
12 They say to their mothers,“Where is grain and wine?”As they faint like a wounded manIn the streets of the city,As their life is poured outOn their mothers’ bosom.
13 Ano ang aking patototohanan sa iyo? sa ano kita iwawangis, Oh anak na babae ng Jerusalem? Ano ang ihahalintulad ko sa iyo, upang maaliw kita, Oh anak na dalaga ng Sion? Sapagka't ang iyong sira ay malaking parang dagat: sinong makapagpapagaling sa iyo?
13 How shall I admonish you?To what shall I compare you,O daughter of Jerusalem?To what shall I liken you as I comfort you,O virgin daughter of Zion?For your ruin is as vast as the sea;Who can heal you?
14 Ang iyong mga propeta ay nakakita para sa iyo ng mga pangitain na walang kabuluhan at kamangmangan; at hindi nila inilitaw ang iyong kasamaan, upang bawiin ang iyong pagkabihag, kundi nakarinig para sa iyo ng mga hulang walang kabuluhan at mga kadahilanan ng pagkatapon.
14 Your prophets have seen for youFalse and foolish visions;And they have not exposed your iniquitySo as to restore you from captivity,But they have seen for you false and misleading oracles.
15 Lahat na nangagdaraan ay ipinapakpak ang kanilang kamay sa iyo; sila'y nagsisisutsot at iginagalaw ang kanilang ulo sa anak na babae ng Jerusalem, na sinasabi, Ito baga ang bayan na tinatawag ng mga tao Ang kasakdalan ng kagandahan, Ang kagalakan ng buong lupa?
15 All who pass along the wayClap their hands in derision at you;They hiss and shake their headsAt the daughter of Jerusalem,“Is this the city of which they said,‘The perfection of beauty,A joy to all the earth’?”
16 Ibinukang maluwang ng lahat mong kaaway ang kanilang bibig laban sa iyo: sila'y nagsisisutsot at nagsisipagngalit ng ngipin; kanilang sinasabi, Aming nilamon siya; tunay na ito ang kaarawan na aming hinihintay; aming nasumpungan, aming nakita.
16 All your enemiesHave opened their mouths wide against you;They hiss and gnash their teeth.They say, “We have swallowed her up!Surely this is the day for which we waited;We have reached it, we have seen it.”
17 Ginawa ng Panginoon ang kaniyang ipinasiya; kaniyang tinupad ang kaniyang salita na kaniyang iniutos nang mga kaarawan nang una; kaniyang ibinagsak, at hindi naawa: at kaniyang pinapagkatuwa sa iyo ang kaaway; kaniyang pinataas ang sungay ng iyong mga kalaban.
17 The Lord has done what He purposed;He has accomplished His wordWhich He commanded from days of old.He has thrown down without sparing,And He has caused the enemy to rejoice over you;He has exalted the might of your adversaries.
18 Ang kanilang puso ay nagsisidaing sa Panginoon: Oh kuta ng anak na babae ng Sion, dumaloy ang mga luha na parang ilog araw at gabi; huwag kang magpahinga; huwag maglikat ang itim ng iyong mata.
18 Their heart cried out to the Lord,“O wall of the daughter of Zion,Let your tears run down like a river day and night;Give yourself no relief,Let your eyes have no rest.
19 Bumangon ka, humiyaw ka sa gabi, sa pasimula ng mga pagpupuyat; ibuhos mo ang iyong puso na parang tubig sa harap ng mukha ng Panginoon: igawad mo ang iyong mga kamay sa kaniya dahil sa buhay ng iyong mga batang anak, na nanglulupaypay sa gutom sa dulo ng lahat na lansangan.
19 “Arise, cry aloud in the nightAt the beginning of the night watches;Pour out your heart like waterBefore the presence of the Lord;Lift up your hands to HimFor the life of your little onesWho are faint because of hungerAt the head of every street.”
20 Tingnan mo, Oh Panginoon, at masdan mo, kung kanino mo ginawa ang ganito! Kakanin baga ng mga babae ang kanilang ipinanganak, ang mga anak na kinakalong sa mga kamay? Papatayin baga ang saserdote at ang propeta sa santuario ng Panginoon?
20 See, O Lord, and look!With whom have You dealt thus?Should women eat their offspring,The little ones who were born healthy?Should priest and prophet be slainIn the sanctuary of the Lord?
21 Ang binata at ang matanda ay humihiga sa lupa sa mga lansangan; ang aking mga dalaga at ang aking mga binata ay nangabuwal sa tabak: iyong pinatay sila sa kaarawan ng iyong galit; iyong pinatay at hindi ka naawa.
21 On the ground in the streetsLie young and old;My virgins and my young menHave fallen by the sword.You have slain them in the day of Your anger,You have slaughtered, not sparing.
22 Tinawag mo, gaya ng sa kaarawan ng takdang kapulungan, ang aking mga kakilabutan ay sa bawa't dako; at walang nakatanan, o nalabi sa kaarawan ng galit ng Panginoon: yaong aking mga kinalong at pinalaki ay nilipol ng aking kaaway.
22 You called as in the day of an appointed feastMy terrors on every side;And there was no one who escaped or survivedIn the day of the Lord’s anger.Those whom I bore and reared,My enemy annihilated them.
n/a
New American Standard Bible Copyright ©1960, 1962, 1963, 1968, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1995 by The Lockman Foundation, La Habra, Calif. All rights reserved. For Permission to Quote Information visit http://www.lockman.org